Στη σημασία της Ελλάδας για την Ευρώπη και τη σταθερότητα στην περιοχή ήταν αφιερωμένο το χθεσινό κύριο άρθρο της Frankfurter Allgemeine Zeitung, υπό τον τίτλο «Ανάμεσα στα Βαλκάνια και την Τουρκία» του Michaels Μartens.
Είναι προς το συμφέρον της ΕΕ να έχει σήμερα στα σύνορα της προς την Τουρκία μια σταθερή Ελλάδα, στενά δεμένη με την Ευρώπη. Ο πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο μόνος Έλληνας που τιμήθηκε το 1978 με το Βραβείο Καρλομάγνου, είχε πει τότε στην ομιλία του ότι κάποιοι, εμπνεόμενοι από τον ξεπερασμένο εθνικισμό προτάσσουν τα μικροσυμφέροντα έναντι του μεγάλου διακυβεύματος της ενοποίησης.
«Είναι τόσο απασχολημένοι με τα δέντρα που χάνουν από τα μάτια τους το δάσος. Οι άλλοι αντιδρούν αρνητικά γιατί επιθυμούν μια κατακερματισμένη και αδύναμη Ευρώπη που θα είναι εύκολη λεία στον Κομμουνισμό».
Ο «Κομμουνισμός» στην πορεία του χρόνου αντικαταστάθηκε από σύγχρονους όρους, όπως «Παγκοσμιοποίηση» και «Ισλαμιστική τρομοκρατία» και κάποιος που θα έπαιρνε σήμερα το βραβείο Καρλομάγνου θα μπορούσε να διατηρήσει τα περισσότερα τμήματα εκείνης της ομιλίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή..
Ο μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπήρξε ο μαχητής του 20ου αιώνα για τη σύνδεση της Ελλάδας με τη Δύση -η οποία δεν ήταν πάντοτε αυτονόητη- και παρά τη δικαιολογημένη οργή για τη χειραγώγηση των στατιστικών στοιχείων από τις ελληνικές κυβερνήσεις, η ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε. σημαίνει πολλά περισσότερα από τα «spreads» και τις αξιολογήσεις.
Οι ηγέτες των εννέα χωρών της Ε.Ο.Κ. γνώριζαν πολύ καλά όταν αποφάσιζαν το 1975 υπέρ της ένταξης της Ελλάδας στην Κοινότητα, ότι θα την επιβάρυνε οικονομικά. Παρόλο που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέφρασε σκεπτικισμό για την προσχώρηση της Ελλάδας, το Παρίσι και η Βόννη παρείχαν για πολιτικούς λόγους την υποστήριξη τους. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα για τη διεύρυνση της Κοινότητας προς το Νότο, που περιέλαβε την Ισπανία και την Πορτογαλία.
Με δεδομένο το αυξημένο ειδικό βάρος που είχε ο γαλλογερμανικός άξονας στην κοινότητα των εννέα χωρών σε σχέση με την Ε.Ε. των 27 μελών, τα πράγματα εξελίχθηκαν γρήγορα. Τον Ιούλιο του 1976 ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις και το Μάιο του 1979 υπεγράφη στην Αθήνα η Συνθήκη προσχώρησης, η οποία τέθηκε σε ισχύ τον Ιανουάριο του 1981, μολονότι ήξεραν ότι η Ελλάδα ήταν απολύτως ανέτοιμη να ανταγωνισθεί τα άλλα εκβιομηχανισμένα κράτη-μέλη της Κοινότητας.
Υποστηρίζεται συχνά ότι ήταν λάθος όχι μόνο η ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, αλλά ακόμα και αυτή η ένταξη της. Όμως ένας τέτοιος ισχυρισμός πάσχει από ιστορική αμνησία, καθώς αρκούσε μόνο μια ματιά στο χάρτη από τους Helmut Schmidt Valéry και Giscard d’Estaing για να αναγνωρίσουν την πολιτική σημασία της Ελλάδας για τη Δυτική Ευρώπη.
Επιχειρώντας μια σύντομη ιστορική αναδρομή, ο συντάκτης υπενθυμίζει την εγκαθίδρυση της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα το 1974 και τη γειτνίαση της χώρας με τρεις κομμουνιστικές δικτατορίες: Η Βουλγαρία βρισκόταν κοντά στη ΛΔΓ, τον πιο πιστό υποτελή της Σοβιετικής Ένωσης, η Αλβανία μετά από τη ρήξη με την Κίνα βρισκόταν στο δρόμο της πλήρους απομόνωσης και η Γιουγκοσλαβία του Τίτο έτεινε προς ένα τέλος με απροσδιόριστες συνέπειες. Όταν τελικά η Ελλάδα προσχώρησε στην ΕΚ ο Τίτο είχε αποβιώσει λιγότερο από ένα εξάμηνο πριν και η χώρα του κλυδωνιζόταν επικίνδυνα.
Η δεύτερη μεγαλύτερη ανησυχία εκείνης της εποχής ήταν η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Οι περισσότεροι παρατηρητές φοβούνταν σοβιετική εισβολή στη Γιουγκοσλαβία, καθώς η Μόσχα επιθυμούσε ανέκαθεν την πρόσβαση στην Αδριατική και με την εισβολή στο Αφγανιστάν είχε αποδείξει την επιθετικότητα της. Με δεδομένη την εχθρότητα μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας που σιγόβραζε μετά από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, κρίθηκε σκόπιμο να σταθεροποιηθεί η περιοχή με την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Κ.
Η Τουρκία και τα Βαλκάνια συνεχίζουν να προσδίδουν ιδιαίτερη πολιτική σημασία στην Ελλάδα για την Ευρώπη. Τα Βαλκάνια βρίσκονται στο δρόμο προς τις Βρυξέλλες και κάποτε θα επιτύχουν το στόχο της ένταξης. Η ένταξη ωστόσο της Τουρκίας είναι μάλλον απίθανη.
Η Ελλάδα θα συνεχίσει μακροπρόθεσμα να είναι μια ευρωπαϊκή χώρα με εξέχουσα γεωγραφική σημασία και να είναι μαζί με τη Ρωσία γείτονας του σημαντικότερου γείτονα της ΕΕ (δηλ. της Τουρκίας). Μια σταθερή και αρρήκτως συνδεδεμένη με την Ε.Ε. Ελλάδα στα σύνορα με την Τουρκία είναι προς το συμφέρον αυτής της Ε.Ε.
πηγή-tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου