Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Σε σένα μιλώ μεταπολιτευτικέ άνθρωπε!!!


Του Στέλιου Φούντογλου

Και μείναμε μονάχοι έπειτα από διαπραγματεύσεις και παλληκαριές. Μείναμε μονάχοι μέσα στη φτώχεια του μυαλού μας και της κοινωνίας. Μείναμε μονάχοι χωρίς το κράτος πρόνοιας που τόσα χρόνια πελεκούσε το κομπόδεμα του υπαίτιου για την οικονομική κρίση δημόσιου υπαλλήλου.. 

Μένεις να κοιτάς χωρίς ίχνος επανάστασης να σου κόβουν τη σύνταξη και το μισθό σου. Οι γύρω μας ξεσηκώνονται κι εμείς ψάχνουμε για θύματα.  Σου ανοίγουν τη πόρτα της ευρωπαϊκής μετανάστευσης και  σε διασύρουν παγκοσμίως. Κι εσύ, εκεί, αποσβολωμένος με τα χέρια σου δεμένα !!!!

Είσαι μόνος, γιατί απέτυχες να ελέγξεις τη μανία των καιρών. Το μέτρο δεν το γνώρισες και ούτε το πλησίασες. Έλληνας των άκρων ήσουν μια ζωή και το μυαλό σου έπαιρνε αέρα μένοντας σε καιρούς του παρελθόντος. Κορδωνόσουν σε φίλους και γνωστούς για τα ουτοπικά επιτεύγματά σου…  

Ήσουν το κέντρο του κόσμου μεταπολιτευτικέ άνθρωπε!!! Όλοι δούλευαν για σένα. Ακόμα και σήμερα όλοι για σένα δουλεύουν. Πληρώνουμε ακριβά τα λάθη σου. Έμεινε μόνο του το σύστημά σου που κόπιασες να δημιουργήσεις και περιμένει να εξιλεωθεί..  Είναι πολλά τα 30 χρόνια μεταπολιτευτικέ άνθρωπε και θα τα πληρώσουμε ακριβά..

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Ο Πολύτιμος Χρόνος των Ώριμων | Mario de Andrande



Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα…

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.

Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες....