Μαθαίνουμε τα «νέα» τελευταίοι

Του Γιώργου Κύρτσου από citypress.gr

Είναι η μοίρα των Ελλήνων φορολογουμένων να μαθαίνουν τα νέα που αφορούν στην κακοδιαχείριση που μας οδήγησε στο σημερινό δημοσιονομικό αδιέξοδο τελευταίοι. Βρετανικό δικαστήριο καταδίκασε διευθυντή πολυεθνικής εταιρείας που προμηθεύει ιατρικό υλικό στα νοσοκομεία του ΕΣΥ σε πολυετή φυλάκιση και πρόστιμο εκατομμυρίων λιρών. Με βάση το σκεπτικό της απόφασης, η συγκεκριμένη πολυεθνική χρέωνε από...
25% έως και 100% πάνω από τις τιμές που ισχύουν διεθνώς τα κρατικά νοσοκομεία της χώρας μας, δίνοντας τις ανάλογες μίζες στους Έλληνες αρμοδίους. Όπως τονίζεται χαρακτηριστικά, υπήρξε άδικη και καταχρηστική επιβάρυνση των Ελλήνων φορολογουμένων.

Ο κανόνας

Οι υπερτιμολογήσεις των προϊόντων που πωλούν ορισμένες πολυεθνικές στη χώρα μας με παράλληλη καταβολή μιζών σε Έλληνες μεσάζοντες τείνουν να μετατραπούν σε κανόνα. Οι αποκαλύψεις στις ΗΠΑ για τη μεθοδολογία γερμανικών εταιρειών που είναι εισηγμένες στο αμερικανικό χρηματιστήριο οδήγησαν στην τεκμηρίωση των σκανδάλων της Siemens και της Daimler-Benz στην Ελλάδα. Οι αποκαλύψεις στη Γερμανία για τις μεθοδεύσεις της Ferrostaal και εταιρειών που σχετίζονται με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δόθηκαν μίζες πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ για την παραγγελία, από την ελληνική κυβέρνηση το 2000, τεσσάρων γερμανικών υποβρυχίων 215. Με την απόφαση της βρετανικής δικαιοσύνης τεκμηριώνεται και η διαφθορά στο χώρο του ΕΣΥ, σε ό,τι αφορά τις προμήθειες των νοσοκομείων.

Αδιέξοδο

Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα πολιτικό και διαχειριστικό αδιέξοδο. Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν μπορεί να προχωρήσει στην κάθαρση των συγκεκριμένων υποθέσεων. Εμποδίζεται από τη συμμετοχή στελεχών του ΠΑΣΟΚ στις περισσότερες από αυτές, αλλά και από μια νομοθεσία που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των κομπιναδόρων του πολιτικού συστήματος και της δημόσιας διοίκησης.

Είναι τόσο απωθητική η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη δημόσια διοίκηση και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας, ώστε είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν ομάδες ικανών και έτοιμων επαγγελματιών που θα σηκώσουν το βάρος της εξυγίανσης στους διάφορους τομείς. Η διαχείριση ελέγχεται ακόμη από ανακυκλωμένο πολιτικό και κομματικό προσωπικό, που δεν είναι σε θέση να προετοιμάσει το πέρασμα σε μια νέα εποχή. Εάν προσθέσουμε στα παραπάνω το δημοσιονομικό αδιέξοδο, περιορίζονται στο ελάχιστο οι πιθανότητες άμεσης και δραστικής εξυγίανσης. Λείπουν τα στελέχη, το νομοθετικό και διοικητικό πλαίσιο, το αναγκαίο ρευστό.