Τα περιοριστικά μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι σχεδιασμένα για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των πιστωτών του ελληνικού Δημοσίου, ανεξάρτητα από τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Με την ισοπεδωτική εισοδηματική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση στη δημόσια διοίκηση έχει δημιουργήσει τις συνθήκες για την πλήρη απαξίωσή της...
Δικαιολογημένη διαμαρτυρία
Ο μέσος δημόσιος υπάλληλος έχασε, εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής, τρεις από τους δεκατέσσερις μισθούς του. Η κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού, σε συνδυασμό με τη μείωση των επιδομάτων, οδηγεί σε αυτό το αποτέλεσμα.
Για τετραετίες ολόκληρες το ΠΑΣΟΚ όπως και η ΝΔ δημιουργούσαν κομματικές στρατιές υπαλλήλων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας, αφαιρώντας δυνατότητες οικονομικής και επαγγελματικής εξέλιξης στους συνεπείς δημοσίους υπαλλήλους που έκαναν το καθήκον τους χωρίς να επενδύουν στην κομματική διαπλοκή και τη μικροπολιτική εξυπηρέτηση.
Ουσιαστικά η κυβέρνηση Παπανδρέου επέβαλε οικονομική τιμωρία στο σημαντικό ποσοστό των συνεπών δημοσίων υπαλλήλων για να διευκολυνθεί στους πολιτικούς χειρισμούς της και να αποφύγει τη μετωπική σύγκρουση με την κομματική στρατιά κρατικών υπαλλήλων που δημιούργησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Με την επιλογή της η κυβέρνηση Παπανδρέου αφαίρεσε κάθε ηθικό και οικονομικό κίνητρο από όσους έδιναν τη μάχη για ένα αποτελεσματικό Δημόσιο, ικανό να σταθεί στο πλευρό του πολίτη και της κοινωνίας.
Όλα χειρότερα
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, όλα πηγαίνουν χειρότερα στη δημόσια διοίκηση και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας. Οι πολυάριθμοι αργόμισθοι είναι το ίδιο αδιάφοροι, ανεξάρτητα από τον περιορισμό των αποδοχών τους. Όσοι έδιναν τη μάχη υπέρ του πολίτη και της κοινωνίας αισθάνονται προδομένοι και πολλοί από αυτούς καταφεύγουν σε ένα είδος λευκής απεργίας.
Υπηρεσίες που παίζουν σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του Δημοσίου, από τη διπλωματική υπηρεσία μέχρι την εφορία και από τους πανεπιστημιακούς καθηγητές μέχρι τους γιατρούς του ΕΣΥ, έχουν απαξιωθεί με ευθύνη της κυβέρνησης, η οποία εφαρμόζει μία ισοπεδωτική και προφανώς αντιπαραγωγική λιτότητα.
Ο κ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του, οι οποίοι έχουν την τάση να αναπτύσσουν θεωρίες οικονομικής διαχείρισης και διοίκησης, μέσα από παρεμβάσεις τους στα διεθνή ΜΜΕ, αποδεικνύονται εντελώς άσχετοι σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Αντί να καθοδηγήσουν και να ενθαρρύνουν αυτούς που μπορούν να κάνουν τη δουλειά και να δώσουν το καλό παράδειγμα στο Δημόσιο, τους οδηγούν στο οικονομικό και επαγγελματικό περιθώριο.
Η κυβέρνηση εισπράττει ήδη τη δυσαρέσκεια των συνεπών δημοσίων υπαλλήλων, με αποτέλεσμα να παρατηρείται εντυπωσιακή επιδείνωση της κατάστασης στη δημόσια διοίκηση και να είναι πρακτικά αδύνατη η διαχειριστική βελτίωση και η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι οι οικονομίες που επιβάλλει η κυβέρνηση Παπανδρέου κοστίζουν πανάκριβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου