Η ελληνική και ευρωπαϊκή κοινή γνώμη δυσκολεύεται να δεχθεί τη βαρβαρότητα με την οποία αντέδρασε το κράτος του Ισραήλ στην προσπάθεια διαφόρων μη κυβερνητικών οργανώσεων να σπάσουν το ναυτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας.
Το Ισραήλ εφαρμόζει σε βάρος των Παλαιστινίων της δυτικής όχθης του Ιορδάνη και της Λωρίδας της Γάζας μια μορφή «απαρτχάιντ», που στηρίζεται στο φυλετικό διαχωρισμό και την άγρια καταπίεση της... κατώτερης φυλής. Υπάρχουν, όμως, κι άλλοι παράγοντες που συντηρούν το δράμα των Παλαιστινίων...
Ο εμφύλιος
Το παλαιστινιακό κίνημα έχει διασπαστεί, με τους θεωρούμενους μετριοπαθείς να ελέγχουν τη δυτική όχθη του Ιορδάνη και τους αδιάλλακτους ισλαμιστές τη Λωρίδα της Γάζας. Οι δύο αντίπαλες φατρίες, η εθνικοαπελευθερωτική και η ισλαμική, βρίσκονται σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου. Δεν υπάρχει πλέον κοινός αγώνας κατά του Ισραήλ ούτε οι ελάχιστες εγγυήσεις για μία λογική συμπεριφορά εκ μέρους των ισλαμιστών της Λωρίδας της Γάζας έναντι του Ισραήλ και της διεθνούς κοινότητας, που δέχεται την ύπαρξή του σε ασφαλή και αναγνωρισμένα σύνορα.
Οι ισλαμιστές της Γάζας θεωρούνται επικίνδυνοι και από τα λεγόμενα μετριοπαθή αραβικά καθεστώτα. Αναφέρουμε ενδεικτικά ότι η Αίγυπτος, που είναι μια μορφή οικογενειοκρατικής δικτατορίας, καταπιέζει με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο τους Αιγύπτιους ισλαμιστές και έχει κλείσει τα σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας για να αποτρέψει την αποσταθεροποίηση του καθεστώτος της. Είναι φανερό ότι, αν υπήρχε συνεννόηση μεταξύ της κυβέρνησης της Αιγύπτου και των ισλαμιστών που ελέγχουν τη Λωρίδα της Γάζας, ο ναυτικός αποκλεισμός που επιβάλλει το Ισραήλ θα είχε σχετικά μικρή πρακτική σημασία. Οι 2 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι της Λωρίδας της Γάζας θα μπορούσαν να προμηθεύονται όλα τα αναγκαία είδη για την κάλυψη των βασικών αναγκών τους μέσω Αιγύπτου.
Ακρότητες
Στην ευρύτερη περιοχή του Ισραήλ παρατηρείται μία «συνωμοσία» ακραίων καθεστώτων. Η κυβέρνηση του Ισραήλ συμπεριφέρεται με πρωτοφανή βαρβαρότητα έναντι των Παλαιστινίων και όσων τους υποστηρίζουν, επικαλούμενη την ακραία πολιτική των ισλαμιστών και καθεστώτων όπως του Ιράν, που έχουν θέσει σαν στρατηγικό τους στόχο την εξαφάνιση του κράτους του Ισραήλ από το χάρτη.
Ο Πρόεδρος του Ιράν κ. Αχμαντινετζάντ κάνει ό,τι μπορεί για να αποκτήσει η χώρα του ισλαμική ατομική βόμβα, ενώ το Ισραήλ έχει αποκτήσει εδώ και δεκαετίες τη δική του «βόμβα». Είναι φανερό, λοιπόν, ότι τα αντίπαλα καθεστώτα έχουν επενδύσει στη διαιώνιση του προβλήματος και απλώς επικαλούνται αναφαίρετα δικαιώματα, όπως είναι η ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ σε ασφαλή σύνορα και η δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, για να υπηρετούν ακραίες και επικίνδυνες στρατηγικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου