Λιάνα Καννέλη: «Οι πλατείες ίσως γίνουν κολυμβήθρες του Σιλωάμ»

Συνέντευξη στον Φώτη Παπούλια από την enet.gr

«Σε πλατεία όπου τίθενται όροι για την απέκδυση του προσερχόμενου από κάθε πολιτική του θέση και ιδέα δεν είναι πλατιά και ανοιχτή πλατεία», ισχυρίζεται στη συνέντευξή της η Λιάνα Κανέλλη.

Η βουλευτής του ΚΚΕ επισημαίνει ότι «αριστερά που θέλει να κυβερνήσει διαχειριζόμενη τις "ατέλειες" της κυρίαρχης πολιτικής αυτοαναιρείται», ενώ αναφερόμενη στους διαφωνούντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ λέει, «αυτή η καραμέλα με τους αθώους, ανενημέρωτους, ανήμερα βρυχώμενα ΠΑΣΟΚικά θηρία, έλεος, πίκρισε» και στο αν «βλέπει» εκλογές απαντά «ανά πάσα στιγμή στον ορίζοντα αυτών που τις ορίζουν».

Ε Το ΚΚΕ παραμένει υπέρ της εξόδου από την Ε.Ε., πώς συνδυάζεται αυτό με τη δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα ότι «λύση έξω από το ευρώ στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική»;

Α Αν δεν ακούσει κανείς την προβοκάτσια της «ερμηνείας Σαχινίδη», τότε ο συνδυασμός είναι και εύκολος και σαφής και γερά προειδοποιητικός. Αν στις παρούσες συνθήκες, τις εξαθλιωτικές για τους εργαζόμενους, οι δημιουργοί και εισπράκτορες των κερδών της «κρίσης» επιλέξουν την ανεξέλεγκτη αντί της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, τότε θα συμβεί το εξής, οι κατέχοντες γιγάντια κεφάλαια σε ευρώ θα αγοράσουν «μπιρ-παρά» και τους τάφους μας στην Ελλάδα.

Αυτό εννοούσε ως σωρευτικά καταστροφικό η Αλέκα. Το είπε ξεκάθαρα, τα άλλα είναι φθηνές προβοκατόρικες, σαρκαστικές, για το λαό, μεγαλοστομίες. Για όποιον ενδιαφέρεται για τον τόπο και τους ανθρώπους του και όχι για την εικόνα, υψηλότερης ευκρίνειας θέσεις από του ΚΚΕ δεν διατίθενται αυτή την ώρα στην αγορά του παζαριού των pixels κέρδη-χρέη. Το άρθρο 14 παράγραφος 5 της δανειακής σύμβασης ξεπουλάει τη χώρα, είτε σε ευρώ είτε σε δραχμές. Για τους εργαζόμενους το «ξεπουλάει» μετράει, αφού πάνε πακέτο ως «πράγματα».

Ε Πώς, όμως, θα πληρωθεί το χρέος;

Α Ποιο χρέος; Αυτό που μας τσάκισε και τους πλούτισε; Ο λαός δεν χρωστάει, του χρωστάνε, και ήρθε η ώρα να κάνει το δικό του λογαριασμό. Αν δεν πάρει την εξουσία και δεν υποχρεώσει αυτούς που τα έφαγαν να πληρώσουν, θα χρωστάει και την αναπνοή του μετά θάνατο.

Ε Η κυβέρνηση φέρνει νέο μνημόνιο, βουλευτές της απειλούν με παραιτήσεις, μπορεί έτσι να κυβερνηθεί η χώρα;

Α Αυτή η καραμέλα με τους αθώους, ανενημέρωτους, με τα ανήμερα βρυχώμενα ΠΑΣΟΚικά θηρία που θέλουν να πιουν το αίμα του Παπακωνσταντίνου, του Λοβέρδου και της Νταλάρα, έλεος, πίκρισε. Σαν κακό «καρτούν» παίζεται τόσα χρόνια. Δεν βαρεθήκατε; Εξαπάτηση του λαού ενδεδυμένη με τόση «αντίσταση» δεν χρησιμοποιούν ούτε οι κλόουν στα παιδικά πάρτι, όταν φτιάχνουν σπαθιά από μπαλόνια - λουκάνικα. Δεν γιατρεύεται με συνταγές ο καπιταλισμός-φαρμάκι, μόνο με ολικές ανατροπές.

Ε Ο πρωθυπουργός επισείει το δημοψήφισμα ως λύση...

Α ... Εδώ γελάνε. Η νομιμοποίηση του ΣΕΒ ως σφαγέα εργασιακών δικαιωμάτων θα πληρωθεί από τους σφαζόμενους. Και το ερώτημα θα το θέσει ποιος σε ποιον; Αυτός που χάνει κέρδη, σ' αυτόν που χάνει δικαιώματα και ζωή, επί ίσοις όροις! Οχι σε όλα.

Ε Εκλογές βλέπετε;

Α Ανά πάσα στιγμή στον ορίζοντα αυτών που τις ορίζουν. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Αυτό φοβούνται και επισείουν τρόμο για τη διαδικασία. Θα τις κάνουν όποτε τους συμφέρει, και θα απαντήσουμε όπως τους βλάπτει, τους ανατρέπει.

Ε Γιατί η αριστερά αδυνατεί να προσφέρει εναλλακτική κυβερνητική λύση;

Α Γιατί τμήμα της εγκλωβίζει μάζες στην ιδεοληψία του «αριστερού ΠΑΣΟΚ». Και κλείνει ανοικτά μυαλά στην προοδευτικότητα της αριστερόστροφης ενσωμάτωσης στον καπιταλισμό. Η αριστερά που θέλει να κυβερνήσει διαχειριζόμενη τις «ατέλειες» της κυρίαρχης πολιτικής, αυτοαναιρείται.

Ε «Πλατεία δεν πάτε», δεν είναι όμως άκομψη η διατύπωση από το ΚΚΕ ότι τις πλατείες τις έχουν υιοθετήσει τα ΜΜΕ και ότι δεν υπάρχει σαφής πολιτική στόχευση;

Α Σε πλατεία όπου τίθενται όροι για την απέκδυση του προσερχόμενου από κάθε πολιτική του θέση και ιδέα δεν είναι πλατιά και ανοιχτή πλατεία. Αρχίζει ωραία και μπορεί να εξελιχθεί μοιραία σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Αλήθεια, μετανάστες δέχεται αυτή η πλατεία; Ή μήπως πρέπει να αλλάξουν και χρώμα και να κομίζουν πιστοποιητικό νόμιμης εκμεταλλευσιμότητάς τους ως τάξη ακαθάρτων; «Στην Αριστοτέλους που γερνάς...» έλεγε το τραγούδι της Χαρούλας, «Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνη». Τώρα ο Μπουτάρης φοβάται τον Στάλιν - Μίκη. Ελεος. Πλατειάζουμε.