The Guardian
Πείτε ό,τι θέλετε για τον Τζορτζ Μπους -και ορισμένοι άνθρωποι έκαναν ακριβώς αυτό- αλλά δεν ήταν σαν τον Ρίτσαρντ Νίξον. Ηταν πολύ χειρότερος, όπως απεφάνθησαν οι κορυφαίοι διανοούμενοι των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αμφότεροι οι πρόεδροι μπορεί να διεξήγαγαν παράνομους πολέμους, βασισμένους στην απάτη και τον φόβο. Αμφότεροι μπορεί να είπαν ψέματα στη χώρα και να αποχώρησαν από την εξουσία με κατακρημνισμένα ποσοστά δημοτικότητας. Αλλά μόνο ο ένας υποχρεώθηκε να παραιτηθεί ή να αντιμετωπίσει την προοπτική παραπομπής του στη Δικαιοσύνη και φυλάκισης - και αυτός ήταν ο Νίξον...
Ωστόσο, δημοσκόπηση με θέμα τους καλύτερους και χειρότερους προέδρους της Αμερικής, που έγινε στο πλαίσιο έρευνας πολιτικών εμπειρογνωμόνων του Ινστιτούτου Ερευνών Siena της Νέας Υόρκης, έδειξε τον Νίξον πολύ πιο μπροστά από τον Μπους. Πιο μπροστά ακόμη και από τον αβλαβή -σύμφωνα με τα αμερικανικά προεδρικά πρότυπα- αν όχι αναποτελεσματικό, Τζίμι Κάρτερ.
Στην κορυφή της λίστας, ξανά, τοποθετήθηκε ο Φράνκλιν Ρούσβελτ, ο οποίος έχει κερδίσει όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει τα τελευταία 28 χρόνια. Επιτυγχάνει υψηλά ποσοστά σε όλες τις ερωτήσεις, είτε πρόκειται για την εξωτερική πολιτική είτε για την εσωτερική είτε για την ικανότητα επικοινωνίας είτε την «αποτροπή κρίσιμων σφαλμάτων», αν και οι επιδόσεις του είναι σχετικά χαμηλές σε θέματα ακεραιότητας.
Είναι ενδιαφέρον ότι ο συνονόματός του, Τέντι Ρούσβελτ έρχεται δεύτερος στις προτιμήσεις των ερωτηθέντων, επιλογή που εκπλήσσει, δεδομένου ίσως ότι δεν υπάρχουν πολλοί Αμερικανοί οι οποίοι θα μπορούσαν να σου πουν πότε ακριβώς ασκούσε την εξουσία (1901-09) πόσω μάλλον να τον περιλάβουν στον κατάλογο με τους δέκα πιο αγαπημένους τους.
Οι ειδικοί, όμως, λένε ότι είχε πολλά από τα προτερήματα του Φράνκλιν Ρούσβελτ, έχοντας καταγράψει επιτεύγματα στον οικονομικό τομέα, αν και στην εξωτερική πολιτική τού αποδόθηκαν «ιμπεριαλιστικές περιπέτειες».
Επειτα, ακολουθεί μια ομάδα από τους συνήθεις υπόπτους όλων των καταλόγων με τους μεγάλους προέδρους: Λίνκολν, Ουάσιγκτον, Τζέφερσον, Αϊζενχάουερ, Κένεντι.
Ο Μπαράκ Ομπάμα κάνει την εμφάνισή του στο νούμερο 15, τρεις θέσεις μπροστά από τον Ρόναλντ Ρέιγκαν. Ο Ομπάμα κερδίζει στη φαντασία, την ικανότητα επικοινωνίας, τα επιτεύγματα της εξωτερικής πολιτικής και την ευφυΐα. Ο Νίξον βρίσκεται στην 30ή θέση, ενισχυμένος από το υψηλό του ποσοστό στις ερωτήσεις περί φαντασίας, εξωτερικής πολιτικής και επιτευγμάτων. Είναι δεύτερος από το τέλος στην ερώτηση περί ευφυΐας.
Προφανώς, είναι πιο ευφυής από τον Γουόρεν Χάρντινγκ, ο οποίος εθεωρείτο «αξιαγάπητος» παρά το γεγονός ότι η κυβέρνησή του απέκτησε τη φήμη της πλέον διεφθαρμένης του 20ού αιώνα. Ο Μπους, επίσης, έρχεται τελευταίος στην ερώτηση για την ικανότητα επικοινωνίας του, από την οποία φαίνεται ότι έλειπε η διαπίστωση ότι οι Αμερικανοί θα ήταν πολύ καλύτερα χωρίς σειρά αποφάσεών του, περιλαμβανομένης αυτής για τον πόλεμο στο Ιράκ, τον οποίον τους διαφήμισε με τόση επιτυχία.
πηγή-kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου