Στη σκιά της Siemens

Του Γιώργου Κύρτσου από την citypress.gr 

Κομματικοί ταμίες και υπουργοί των κυβερνήσεων Σημίτη τα έπαιρναν...

Η κατάθεση του πρώην υπουργού κ. Μαντέλη και του επιχειρηματία κ. Τσουγκράνη στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τη Siemens οδηγεί στην απόδειξη του σκανδάλου πέρα από κάθε λογική αμφιβολία...
«Εκσυγχρονισμός»

Ο κ. Μαντέλης, στέλεχος του σημιτικού «εκσυγχρονισμού» και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ της περιόδου εκείνης, ομολόγησε, πιεζόμενος και από τις αποκαλύψεις του επιχειρηματία κ. Τσουγκράνη, ότι έλαβε «χορηγία» 200 χιλιάδων γερμανικών μάρκων από τη Siemens για να καλύψει δαπάνες της πολιτικής, εκλογικής του προσπάθειας.

Από όσα είπε ο κ. Μαντέλης προκύπτει ότι και άλλα κομματικά και κυβερνητικά στελέχη του «εκσυγχρονισμού» πήραν πολλαπλάσια από εκείνον ποσά για να διευκολύνουν τη Siemens στις επιχειρηματικές επιδιώξεις της στη χώρα μας.

Είναι λάθος να αποδοθεί το σκάνδαλο της Siemens αποκλειστικά στις κυβερνήσεις της περιόδου Σημίτη. Πρόκειται για ένα διαχρονικό σκάνδαλο, που κλιμακώθηκε επί οικουμενικής κυβέρνησης πριν από μία εικοσαετία και από τότε δηλητηριάζει την πολιτική ζωή της χώρας μας.

Το «μέλι» της γερμανικής πολυεθνικής γεύτηκαν κορυφαίοι πολιτικοί επί οικουμενικής κυβέρνησης, επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου, επί κυβερνήσεων Σημίτη και, φυσικά, επί κυβερνήσεων Καραμανλή. Μπορεί το ένα κόμμα εξουσίας να κατηγορεί το άλλο, είναι φανερό, όμως, ότι ακολούθησαν σε γενικές γραμμές την ίδια μεθοδολογία, οδηγώντας τη χώρα στη διαχειριστική αποτυχία και το ελληνικό Δημόσιο στην υπερχρέωση.

Γερμανικό όργιο

Η κυβερνητική οκταετία Σημίτη αντιμετωπίζεται σαν μια αρκετά σοβαρή προσπάθεια εκσυγχρονισμού της Ελλάδας. Αποδεικνύεται, πάντως, ότι είχε και τη σκοτεινή της πλευρά. Οι μεγάλες επενδύσεις στη βασική υποδομή, η προσαρμογή στους κανόνες της ΟΝΕ και η προσπάθεια προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 πέρασαν μέσα από «χρυσές» υπογραφές, που εξασφάλισαν τον εύκολο και παράνομο πλουτισμό πολιτικών στελεχών, δεσμεύοντας το οικονομικό μας μέλλον.

Με βάση τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, οι γερμανικές πολυεθνικές πρωταγωνίστησαν στη διαφθορά του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Ο πρώην υπουργός Μεταφορών κ. Μαντέλης, που ομολόγησε ότι πήρε τη «χορηγία» των 200 χιλιάδων μάρκων, αντιμετωπίζεται σαν ψιλικατζής ενός συστήματος δημιουργίας μαύρου πολιτικού χρήματος με πρωταγωνιστές μεγαθήρια της γερμανικής οικονομίας. Σκάνδαλο με τη Siemens στον ΟΤΕ, τον ΟΣΕ, την ολυμπιακή ασφάλεια, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Σκάνδαλο της Mercedes-Benz στις προμήθειες των ενόπλων δυνάμεων. Σκάνδαλο και με τους Γερμανούς κατασκευαστές των υποβρυχίων τύπου U214, εφόσον ήδη γνωρίζουμε ότι η παραγγελία του 2000 -επί κυβέρνησης Σημίτη και με τον κ. Τσοχατζόπουλο στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας- συνοδεύτηκε με καταβολή μίζας 90 εκατομμυρίων ευρώ σε Έλληνες αξιωματούχους.

Το μέλλον

Με το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ να είναι βουτηγμένο στη μίζα και το σκάνδαλο της Siemens να είναι διαχρονικό, πλήττεται η αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος. Σε μια περίοδο κατά την οποία οι πολίτες καλούνται να ξεχάσουν πολλά από τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματά τους, για να συμβάλουν στη διαχείριση του τεράστιου δημόσιου χρέους, οι πολιτικοί αναδεικνύονται, στην αντίληψη της κοινής γνώμης, βασικοί υπεύθυνοι για το οικονομικό και δημοσιονομικό μας κατάντημα.

Για καλή μας τύχη, στην ηγεσία των δύο κομμάτων εξουσίας βρίσκονται πολιτικοί οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με τα σκάνδαλα που περιγράφουμε. Ο κ. Παπανδρέου έχει το ηθικό ανάστημα για να ζητήσει τις αναγκαίες θυσίες από τον ελληνικό λαό και ο κ. Σαμαράς έχει κρατηθεί σε απόσταση πολιτικής ασφαλείας από όλες τις αμφιλεγόμενες διαχειριστικές υποθέσεις των κυβερνήσεων της ΝΔ.

Θα πρέπει, όμως, να γίνουν διορθωτικές κινήσεις από τους δύο πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής, για να αφήσουμε πίσω μας τα κυβερνητικά σκάνδαλα χωρίς να οδηγηθεί το πολιτικό σύστημα σε αποσύνθεση και για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε τη σημερινή κρίση.

Πρέπει να εγκαταλείψουν έναν πόλεμο εντυπώσεων γύρω από τα σκάνδαλα, από τον οποίο θα βγουν και οι δύο χαμένοι, και να προχωρήσουν σε μια σχετικά αθόρυβη και αποτελεσματική κάθαρση του παραταξιακού τους χώρου και της πολιτικής ζωής από όσους αυτοεξυπηρετήθηκαν σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Θα πρέπει, επίσης, να σταματήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου να επιβραβεύει με παραγγελίες και προμήθειες τις γερμανικές πολυεθνικές που έχουν συμβάλει στη δημιουργία της βιομηχανίας μαύρου πολιτικού χρήματος στην Ελλάδα. Σε περίπτωση που ο κ. Παπανδρέου μπορέσει να κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση, ο κ. Σαμαράς θα πρέπει να σταθεί δυναμικά στο πλευρό του.