Του Γιώργου Κύρτσου από την citypress.gr
Ο Τόλης και η Άντζελα «τέλεια» προϊόντα του συστήματος
Αφορολόγητο είδωλο
Ο Τόλης Βοσκόπουλος αποδείχθηκε ακόμη ένα αφορολόγητο είδωλο του κόσμου του τραγουδιού και του θεάματος. Ένας τραγουδιστής που έσπασε διάφορα εμπορικά ρεκόρ αποδεικνύεται τώρα ότι είχε να εκπληρώσει τις φορολογικές του υποχρεώσεις από το 1993 και πως επί σειρά ετών δήλωνε εισοδήματα που αναλογούν σε ένα μεσαίο δημόσιο υπάλληλο.
Πίσω από την υπόθεση του κ. Βοσκόπουλου βρίσκεται η αφορολόγητη λειτουργία της λεγόμενης νύχτας, που στηρίζεται, βέβαια, στην ισχυρή διασύνδεση των επιχειρηματιών και των αστέρων με τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες. Το θέμα δεν περιορίζεται, βέβαια, στη νύχτα, αν κρίνουμε και από τις επιδόσεις διαφόρων γιατρών του ΕΣΥ με τραπεζικές καταθέσεις εκατομμυρίων ή και δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών κ. Γεωργακόπουλος εκτιμά ότι το 40% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος διαμορφώνεται εκτός φορολογικού συστήματος. Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση παγιώθηκε με τη συμβολή της αφορολόγητης μεσαίας τάξης της χώρας μας, στην οποία μπορεί να ανήκουν και 300 χιλιάδες συμπολίτες μας.
Πρόκειται για αυτούς που έχουν ένα επίπεδο ζωής και κατανάλωσης που συγκρίνεται άνετα με εκείνα της μεσαίας τάξης των πιο αναπτυγμένων χωρών, χωρίς, όμως, να υπάρχουν οι ανάλογες φορολογικές υποχρεώσεις.
Εύκολο άλλοθι
Οι εκατοντάδες χιλιάδες ουσιαστικά αφορολόγητοι συμπολίτες μας που ανήκουν στη μεσαία τάξη είναι ιδιαίτερα αυστηροί στην αντιμετώπιση των πολιτικών. Θεωρούν πως ο δημοσιονομικός και οικονομικός λογαριασμός δεν τους αφορά και συνοψίζουν την άποψή τους για την πολιτική ζωή και την αντιμετώπιση της κρίσης στη φράση «να πληρώσουν οι κλέφτες». Βρίσκονται σε διαρκή αναζήτηση ενός εύκολου πολιτικού και κοινωνικού άλλοθι και έχουν καταλήξει στο εντελώς παράλογο συμπέρασμα ότι, αν επιστρέψουν οι πολιτικοί τα όποια κλεμμένα, θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημόσιου χρέους.
Εάν είχε φτάσει ο κ. Βοσκόπουλος στον εμπορικό και τον οικονομικό θρίαμβο εκπληρώνοντας βασικές φορολογικές του υποχρεώσεις, εάν οι γιατροί του ΕΣΥ δεν έκλεβαν διπλά το Δημόσιο παίρνοντας παράνομες προμήθειες και αποφεύγοντας να πληρώσουν φόρους για την «παράλληλη» δραστηριότητά τους και αν οι εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που έχουν χαρακτηριστικά μεσαίας τάξης αλλά επιμένουν αφορολόγητα έδειχναν μεγαλύτερη κοινωνική υπευθυνότητα, η Ελλάδα δεν θα είχε φτάσει στο σημερινό δημοσιονομικό και οικονομικό αδιέξοδο.
Νέο ξεκίνημα
Στην υπόθεση Βοσκόπουλου και Γκερέκου υπάρχει και η θετική πλευρά του αναγκαίου νέου ξεκινήματος. Οι φορολογικές Αρχές και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι κινήθηκαν ύστερα από μία πολυετή περίοδο ιδιοτελούς αδράνειας. Η κυβέρνηση Παπανδρέου έκρινε απαράδεκτη τη στάση της κ. Γκερέκου, η οποία συνδύασε τη διαχείριση της οικογενειακής φορολογικής ασυδοσίας με την πολιτική φιλοδοξία να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Η αντίδραση του πρωθυπουργού και των συνεργατών του ήταν άμεση και αποτελεσματική.
Το αφορολόγητο νεοελληνικό μοντέλο φτάνει στο τέλος του. Η φοροδιαφυγή των επωνύμων και των προνομιούχων μεγάλου τμήματος της μεσαίας τάξης μετατρέπεται σε φοβερές θυσίες για τους Έλληνες μη προνομιούχους. Η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να πατάξει τη φοροδιαφυγή, για να αποτρέψει εκρηκτικές πολιτικές και κοινωνικές καταστάσεις. Μπορεί να της πάρει χρόνο, μπορεί να βρεθούν εκτεθειμένοι αρκετοί κυβερνητικοί και κρατικοί παράγοντες, το βέβαιο, όμως, είναι ότι θα κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Το δημοσιονομικό έλλειμμα και η υπερχρέωση της χώρας οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στη μαζική φοροδιαφυγή των επωνύμων και των προνομιούχων, σε βάθος χρόνου. Το ελληνικό Δημόσιο έχει εξαιρετικά χαμηλά έσοδα, ως ποσοστό επί του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, ακριβώς γιατί αυτοί που έχουν το εισόδημα και τον πλούτο φοροδιαφεύγουν συστηματικά, νόμιμα ή και παράνομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου