Ο υπουργός Εργασίας κ. Λοβέρδος εμφανίζεται να δίνει μία σκληρή διαπραγματευτική μάχη με τη λεγόμενη τρόικα για να αρχίσει η αυστηροποίηση του ασφαλιστικού συστήματος το 2018 και όχι το 2015, όπως ρητά αναφέρεται στο πολυσυζητημένο μνημόνιο...
Σπατάλη δυναμικού
Κατά την άποψή μας, ο κ. Λοβέρδος ακολουθεί μία προσωπική στρατηγική. Προσπαθεί να προστατέψει την εξαιρετικά υψηλή δημοτικότητά του στη δύσκολη Β’ Αθηνών από τις συνέπειες της εφαρμογής δύσκολων αλλά αναγκαίων μέτρων για το ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό σύστημα.
Επιδίωξή του είναι να κερδίσει πολιτικό χρόνο και να μετακινηθεί, όταν το επιτρέψουν οι περιστάσεις, σε άλλο υπουργείο με το μικρότερο δυνατό προσωπικό, πολιτικό κόστος. Η επικοινωνιακή, πολιτική άμυνα του κ. Λοβέρδου μπορεί να έχει τεράστιο κόστος για την κυβέρνηση Παπανδρέου και την εθνική οικονομία. Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών εμφανίζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση σαν υπέρμαχοι της άμεσης και δραστικής δημοσιονομικής εξυγίανσης, η οποία περνάει υποχρεωτικά από τη μεγάλη μείωση του ασφαλιστικού ελλείμματος. Μόλις διαπιστώσουν οι επιτηρητές της ελληνικής οικονομίας την κυβερνητική διγλωσσία -αυστηρή προσέγγιση από την ηγεσία, πιο χαλαρή εφαρμογή των μέτρων από τον αρμόδιο υπουργό-, θα γίνουν πιο αυστηροί στην κρίση τους για τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας και το μεταρρυθμιστικό ζήλο της κυβέρνησης. Επειδή είναι βέβαιο ότι θα σημειωθούν εντυπωσιακές αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους που έχουν τεθεί, χρειαζόμαστε την καλή συνεργασία και την κατανόηση της λεγόμενης τρόικας. Διαφορετικά είναι πιθανό να βρεθούμε εκτός Ευρωζώνης ύστερα από 2-3 τριμηνιαίους ελέγχους που θα καταγράψουν τις σημαντικές αποκλίσεις από τα συμφωνηθέντα.
Κρίσιμο δωδεκάμηνο
Κανονικά η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να δίνει μάχη για να μεταθέσει πραγματικά τις αλλαγές του 2015 στο 2018 αλλά για να επισπεύσει την εφαρμογή τους. Εάν δεν υπάρξουν άμεσες και δραστικές αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, θα συνεχιστεί η υπερβολική επιδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και το Σεπτέμβριο-Οκτώβριο θα φτάσουμε σε πλήρες αδιέξοδο. Η κυβέρνηση θα πρέπει τότε να επιλέξει μεταξύ πρόσθετων δραστικών μειώσεων στις συντάξεις και της δημοσιονομικής αποσταθεροποίησης μέσω υπερβολικού ασφαλιστικού ελλείμματος.
Είναι φανερό σε όλους, εκτός ίσως από ορισμένα κυβερνητικά στελέχη, ότι το ασφαλιστικό κρίνεται εντός του 2010. Ή θα υπάρξουν δραστικές αλλαγές όπως τις περιγράφουν η τρόικα και η κυβερνητική ηγεσία ή θα βουλιάξουμε στα ασφαλιστικά ελλείμματα, τη δημοσιονομική κρίση και την πολιτική ανυποληψία. Καλύτερα μέτρα τώρα παρά περιπέτειες στα τέλη του 2010, αρχές του 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου