Είναι πολλές οι offshore παππού...

Υπεράκτια εταιρεία (αγγλικά: offshore company) ονομάζεται η οικονομική οντότητα που θεωρείται πως δημιουργήθηκε για ένα συγκεκριμένο σκοπό, συνήθως βραχυπρόθεσμο και δε διαπνέεται από την γενικά παραδεκτή αρχή του συνεχούς της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Συνήθως ο όρος αναφέρεται με σκοπό να υποδειχθούν οι επιχειρήσεις που ιδρύονται σε οικονομικά κέντρα με ένα πολύ χαμηλό επίπεδο φόρων, που συνήθως βρίσκονται κυρίως σε νησιά και συχνά παρομοιάζονται ως «φορολογικοί παράδεισοι».

Καλώς ανταμωθήκαμε ξανά!

H ανακοίνωση δημόσιας υπηρεσίας στα Τρίκαλα που έχει γίνει viral: «Κόφτε το, το ρημάδι...»

Μια ανακοίνωση προς τους ενοίκους της πολυκατοικίας που στεγάζονται τα γραφεία του Γενικού Αρχείου του Κράτους στα Τρίκαλα θέλησαν να αναρτήσουν οι εργαζόμενοι.

Τα γραφεία, συνεπώς και οι υπάλληλοι στεγάζονται στο ισόγειο της πολυκατοικίας με αποτελέσματα να πέφτουν βροχή στην αυλή οι γόπες των τσιγάρων από μπαλκόνια και παράθυρα της πολυκατοικίας.

Κρίση γένους θηλυκού…

Του Στέλιου Φούντογλου

Υποδεχτήκαμε τη θηλυκή μαυροφορεμένη οικονομική κρίση. Την «παίξαμε» αρκετά την κυρία με τα μαύρα.. Της ανοίξαμε το σπίτι μας, τις καταθέσεις μας ακόμα και το κρεβάτι μας πολλές φορές!! Είναι μια μέγαιρα αυτή η γυναίκα κρίση, θηλυκό που παραπλανεί τα πλήθη και τα καθοδηγεί με ευλάβεια στα δίχτυα της.

Κανείς δεν μπορεί να την ελέγξει! Ανεξέλεγκτα κινείτε από χώρα σε χώρα, μαγεύοντας τους αριθμούς και τα πολιτικά επιτελεία. Σέρνει από πίσω της το μαύρο πέπλο της κατήφειας και της απαισιοδοξίας. Σπέρνει τον όλεθρο, το θάνατο, τη φτώχεια και την ανεργία για να κερδίσει τα λάφυρα της εγωπάθειάς της.

Μια γυναίκα πάντα κερδίζει αυτό που πραγματικά ποθεί, χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες. Είναι εκείνος ο εκδικητικός εγωισμός, ο αρρωστημένος που σε ακολουθεί. Έτσι και η επίπλαστη κρίση, λειτουργεί εγωιστικά και παίρνει αυτό που της ορίζει η ειμαρμένη. Απρόβλεπτη, επιθετική και αλλοπρόσαλλη, περιμένεις με αγωνία το επόμενο βήμα της! Κι είναι τα βήματά της απρόβλεπτα εδώ και λίγα χρόνια, με καταστροφικές συνέπειες σε ανθρώπινες υπάρξεις. Σε ύποπτα χνάρια που προετοιμάστηκαν από ανθρώπους στους οποίους κυριάρχησε ο φόβος. Και τα βήματα συνεχίζονται με τη λογική του κατήφορου που είναι ο πάτος.

Κουτέ, σε εσένα μιλάω που κάθε βράδυ ξεχνάς την θέρμανση του πολιτικού σου γραφείου ανοιχτή…

Του Στέλιου Φούντογλου

Και έφυγαν τα παλληκάρια να βρουν την τύχη τους μέσα στην εφηβική αθωότητά τους σε κάποιο ΤΕΙ της χώρας. Χαρές και πανηγύρια οι γονείς για τα βλαστάρια τους καθώς τα χέρια σήκωναν τις βαλίτσες με τα ζεστά ρούχα της μάνας αλλά και με προμήθειες αισιοδοξίας για το δικό τους ταξίδι στο όνειρο...

Όμορφα τα φοιτητικά χρόνια για όλους.. Ξεγνοιασιά κι ας τα φέρνουν δύσκολα οι γονείς στο πατρικό για να τους δουν επιστήμονες χρήσιμους στην κοινωνία. Όλοι οι γονείς επιθυμούν να μεταμορφώσουν το πνεύμα των παιδιών τους, τις προοπτικές , ακόμα και τις ίδιες τις κατευθύνσεις τους.

Μα η ζωή κάπως περίεργα τα αλλάζει από στιγμή σε στιγμή, μεταμορφώνει την ανθρώπινη κωμωδία σε τραγωδία. Ζούμε στη σύγχρονη ατμόσφαιρα των θαυμάτων, των μεταμορφώσεων, όπου οι ανατροπές και οι καταστροφές διεκδικούν τη σκηνή, αλλάζουν όλα ως δια μαγείας.

Στο χέρι μας είναι…

Του Στέλιου Φούντογλου

Νέες καλλιέργειες για να αυξήσεις το εισόδημά σου και να εκμεταλλευτείς τα ξεχασμένα χωράφια του παππού είναι μπροστά σου... Μην το σκέφτεσαι και σήκω από τον καναπέ να ενημερωθείς και να δημιουργήσεις!! Δεν είναι δύσκολο, απλά θα αφήσεις για λίγο το μεσημεριανό σου φραπέ ή espresso αν προτιμάτε και ίσως χρειαστεί να απενεργοποιήσετε για λίγο το λογαριασμό σας στο Facebook!!!

Μην αγχώνεστε, ο ηλεκτρονικός υπολογιστής θα είναι εκεί και θα σας περιμένει.. Εκεί θα είναι και οι διαδικτυακοί σας φίλοι!!! Τα προγράμματα τρέχουν και είναι ευρωπαϊκά και μελιστάλαχτα.. Όχι, δεν θα πέσετε στα μάτια της μελλοντικής σας γυναίκας αν γίνεται αγρότης.. Κι αν πέσετε, μάλλον δεν ήταν η σωστή γυναίκα της ζωής σας!!!

Αλλά τι αγρότης;;; Ένας αγρότης ευρωπαϊκών προδιαγραφών!!! Το κροκοδειλάκι και τα περιποιημένα χέρια με την φροντίδα της Nivea σε περιμένουν!!!

Μην καταστρέψουμε, ίσως, την πιο σημαντική λέξη που είχαμε την ευκαιρία να ξεστομίσουμε!!

Του Στέλιου Φούντογλου

Πως θα μπορούσε κάποιος να συνδέσει την αγάπη με την καθημερινότητα, τη ρουτίνα, την πολιτική, τις σχέσεις, τον ίδιο τον άνθρωπο; Ξεχασμένη λέξη στα στόματα και τις καρδιές των πολλών σαν το χιλιοειπωμένο συγγνώμη που καλύπτει τις βεβιασμένες μας πράξεις. Δεν είναι μόνο η λέξη των πέντε γραμμάτων που ξεχάσαμε και υποτιμήσαμε ισχυροποιώντας το εγώ μας...

Μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, πολλές λέξεις φθείρονται και χάνουν την ουσία. Είναι η ανθρωπιά που χάσαμε στη φτώχεια των ανθρώπων, των συναισθημάτων, της ίδιας μας της ζωής. Θα την έχεις ακούσει πολλές φορές αυτή τη λέξη μα πια φοβάσαι να την καλοδεχτείς και να αφεθείς στα δικά της μονοπάτια.

Δεν είναι η αγάπη του έρωτα μονάχα χαραγμένη στα στόματά μας!! Είναι η αγάπη της φιλίας, της πολιτικής, της κοινωνίας που σε κάνει κάθε τόσο να κλείνεσαι στον εαυτό σου και να παλεύεις τις δυσκολίες. Μαζικές προσπάθειες αγάπης αχνοφαίνονται στον ορίζοντα ή περνούν μπροστά στα μάτια μας σε ασπρόμαυρη οθόνη θυμίζοντας το λησμονικό τότε!!

Σε σένα μιλώ μεταπολιτευτικέ άνθρωπε!!!

Του Στέλιου Φούντογλου

Και μείναμε μονάχοι έπειτα από διαπραγματεύσεις και παλληκαριές. Μείναμε μονάχοι μέσα στη φτώχεια του μυαλού μας και της κοινωνίας. Μείναμε μονάχοι χωρίς το κράτος πρόνοιας που τόσα χρόνια πελεκούσε το κομπόδεμα του υπαίτιου για την οικονομική κρίση δημόσιου υπαλλήλου.. 

Μένεις να κοιτάς χωρίς ίχνος επανάστασης να σου κόβουν τη σύνταξη και το μισθό σου. Οι γύρω μας ξεσηκώνονται κι εμείς ψάχνουμε για θύματα.  Σου ανοίγουν τη πόρτα της ευρωπαϊκής μετανάστευσης και  σε διασύρουν παγκοσμίως. Κι εσύ, εκεί, αποσβολωμένος με τα χέρια σου δεμένα !!!!

Είσαι μόνος, γιατί απέτυχες να ελέγξεις τη μανία των καιρών. Το μέτρο δεν το γνώρισες και ούτε το πλησίασες. Έλληνας των άκρων ήσουν μια ζωή και το μυαλό σου έπαιρνε αέρα μένοντας σε καιρούς του παρελθόντος. Κορδωνόσουν σε φίλους και γνωστούς για τα ουτοπικά επιτεύγματά σου…  

Ήσουν το κέντρο του κόσμου μεταπολιτευτικέ άνθρωπε!!! Όλοι δούλευαν για σένα. Ακόμα και σήμερα όλοι για σένα δουλεύουν. Πληρώνουμε ακριβά τα λάθη σου. Έμεινε μόνο του το σύστημά σου που κόπιασες να δημιουργήσεις και περιμένει να εξιλεωθεί..  Είναι πολλά τα 30 χρόνια μεταπολιτευτικέ άνθρωπε και θα τα πληρώσουμε ακριβά..

Ο Πολύτιμος Χρόνος των Ώριμων | Mario de Andrande

Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα…

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.

Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες....

Η ανωνυμία που τείνει να γίνει αρθρογραφία..

Του Στέλιου Φούντογλου

Είναι πέντε, είναι δέκα, ή πολύ παραπάνω; Πόσοι άραγε να υποκρύπτουν την άποψη τους πίσω από την ασπίδα της ανωνυμίας; Νιώθεις αγανακτισμένος και διοχετεύεις το μίσος σου προς όλους σε αυτά τα παραθυράκια που σου δίνουν την δυνατότητα να μιλήσεις, να συζητήσεις, να ενισχύσεις.. Πολλές φορές πρέπει να δώσεις λύση, να ξεδιπλώσεις τη σκέψη σου, να υποστηρίξεις, να καταγγείλεις…

Οι «φόρμες ψυχανάλυσης» σε βοηθούν πολλές φορές να βγάλεις από τα εσώψυχά σου τον αρνητισμό και την μηδενικότητα που σε διακατέχει. Περιμένεις στη γωνία την ώρα που ο δημοσιογράφος θα αναρτήσει το «πικάντικο» και προκλητικό θεματάκι… Καταγγελτικός και μνησίκακος ο λόγος τις περισσότερες φορές.. Απορρίπτεις ευθύνες κατά παντός υπευθύνου και προδικάζεις αποφάσεις ως άλλη Θέμιδα!!

Ο Τρυγητής Σεπτέμβρης…

Του Στέλιου Φούντογλου

Είναι οι πρώτες μέρες του Τρυγητή Σεπτέμβρη που εδώ στα βόρεια η θερμοκρασία μας θυμίζει πρόωρα τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται. Πάντα ήταν δύσκολος ο χειμώνας στα μέρη μας! Είναι η εποχή του τρύγου, το μάζεμα των σταφυλιών που κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα αμπέλια ζωντανεύουν από τις φωνές και τα χαμόγελα..

Τον λήθαργο των κλημάτων καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου, που υπομονετικά περίμεναν την φροντίδα του ανθρώπινου χεριού, πάντα με ευλάβεια και σεβασμό, έρχεται να «αφυπνίσει» η επερχόμενη επιτυχία του  κρασιού.. Η αγάπη και το μεράκι του καλλιεργητή πηγάζει από αυτή την επιτυχία.

Η δοκιμή των φίλων από το κρασί της περσινής χρονιάς επιταχύνει την προσμονή της καινούργιας συνταγής. Τα κοφίνια έχουν πλημμυρίσει τις γραμμές του αμπελιού και περιμένουν με την σειρά τους καθοδόν για τη στέρνα… Το χέρι προσεκτικά προσπαθεί να ξεμπερδέψει τα κληματόφυλλα και να αποκαλύψει τις λαμπερές και πελώριες ρόγες των τσαμπιών… Κάθε σειρά έχει και τη δική της ιστορία.

Με λίγη φαντασία γίνεται μπλε….