Υπομονή...

Ο επικήδειος έρχεται στις 17 Ιουνίου…

Του Στέλιου Φούντογλου 

Ε ναι λοιπόν, μια χώρα των δέκα εκατομμυρίων προσελκύει τα βλέμματα του παγκόσμιου ειδησεογραφικού ενδιαφέροντος. Ταξιδάκια αναψυχής στη χώρα της καλοπέρασης και του ήλιου, ετοιμάζουν οι ανταποκριτές των ξένων ΜΜΕ με σκοπό το «ρεπορτάζ» που θα κάνει τους εταίρους μας να κατανοήσουν το πρόβλημα της Ελλάδας. Πηχυαίοι τίτλοι, δισέλιδα, αφιερώματα, έρευνες, άρθρα από ανθρώπους που δεν ήξεραν την ακριβή γεωγραφική θέση της Ελλάδας, αντικατοπτρίζουν την δήθεν ελληνική πραγματικότητα. Ξαφνικά όλα τα «δαιμόνια» της δημοσιογραφίας αναπαράγουν δηλώσεις που καταδικάζουν την Ελλάδα. Έχουν καταντήσει γραφικοί με το να προεξοφλούν το μέλλον της «αποικίας» τους.

Πικραμένη μου Ελλάδα...

Του Στέλιου Φούντογλου

«Πικραμένη» μου Ελλάδα σε νοσταλγώ και σε κατανοώ… Μαθαίνεις από τα λάθη σου και παραμένεις το κέντρο του κόσμου. Είσαι σε μια γωνιά και παρατηρείς τα κακουργήματα των φιλοξενούμενών σου. Δεν σε υπολογίζουν χρόνια τώρα. Περιμένεις υπομονετικά την επόμενη σελίδα σου, αλλά έχουμε μείνει στάσιμοι σε μια αραχνιασμένη σελίδα που δεν χωράει άλλες λέξεις, οι γραμματοσειρές εξαντλήθηκαν… Στο διάβα της ιστορίας σου έμαθες να συγχωρείς, τα φώτα του πολιτισμού σου περιορίστηκαν. Εκμεταλλευτήκαμε το όνομά σου για το συμφέρων των λίγων και των ευνοημένων και αφήσαμε στην άκρη τα «πιστεύω».

       

Καμένη μου Ελλάδα, κυβέρνηση δεν έχεις, υπηρεσιακά καμώματα δημιουργούν αβεβαιότητα και πολιτική ανισότητα. Ξανά σε εκλογές πηγαίνουμε Ελλάδα, γιατί στα δημοκρατικά μας χρόνια δεν μάθαμε να συνεργαζόμαστε, δεν μάθαμε το «εμείς» αλλά ισχυροποιήσαμε το «εγώ». Δυσοίωνες οι προβλέψεις Ελλάδα μου, η τύχη σου είναι στα χέρια των ξένων, τα δικά σου παιδιά «μαλώνουν» για μια αυτοδυναμία.

Όταν η μουσική σε κάνει να αφήνεις τις σκέψεις στην άκρη…

Πάρτε μια γεύση από τη νέα δουλειά του Monsieur Minimal

Εγέρθητι…

Του Στέλιου Φούντογλου

Οικονομική κρίση, επιβάρυνση με χρέη και φόρους, συμπίεση των κερδών στους μικροεπιχειρηματίες, αύξηση της ανεργίας ήταν λίγες από τις αιτίες, που οδήγησαν το 1924, το κόμμα του 3% (Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Χίτλερ) να καταλάβει την εξουσία το 1933.

Ερχόμαστε στο σήμερα…

Η 6^η Μαΐου πέρασε χωρίς να αναδυθεί μια ισχυρή κυβέρνηση. Η κάλπη ανέδειξε την δύναμη της Αριστεράς που στο πέρασμα των χρόνων ανασυντάχθηκε και έρχεται σήμερα να πρωταγωνιστήσει. Ο λαός «επαναστάτησε» και η λαϊκή ετυμηγορία μίλησε. Η αγανάκτηση του ελληνικού λαού μέσα στη «νιρβάνα» της τιμωρίας έδωσε δύναμη και είσοδο στη Βουλή στη  Χρυσή Αυγή.

Morrissey - Everyday is like Sunday

Αγαπούλες πεινάω αλλά αγρότης δεν μπορώ βρε αδερφέ!!!

Του Στέλιου Φούντογλου

Έμαθα στην καλοπέραση και στο πλαστικό χρήμα, έμαθα να ζω με δανεικά, έμαθα να υποτάσσομαι στα θέλω μου, ζω για την στιγμή που λαχανιασμένος θα μπω στην τράπεζα και θα ζητήσω δανεικά για να μετατραπούν σε δίσκους λουλουδιών....

Διαψεύστηκα λοιπόν!!!! Είχα γράψει για νέους που πιστεύουν στην εναλλακτική ζωή, είχα γράψει για πεινασμένους ανθρώπους και εγκαταλελειμμένες γενιές. Πόσο δύσκολο είναι τελικά να απαλλαχτείς από το πέπλο της καλοπεράσεις; Tης παχυλής θέσης στην καταραμένη καρέκλα, στην ταπείνωση του εγώ σου, παρακαλώντας τον πολιτικό που βρίζεις με μανία να σε βολέψει, να σταματήσεις να λες την λέξη βαριέμαι.... Ναι, πιστέψτε με υπάρχουν νέοι που στον λήθαργο τους αναφωνούν «βαριέμαι».