Του Στέλιου Φούντογλου
Οικονομική κρίση, επιβάρυνση με χρέη και φόρους, συμπίεση των κερδών στους μικροεπιχειρηματίες, αύξηση της ανεργίας ήταν λίγες από τις αιτίες, που οδήγησαν το 1924, το κόμμα του 3% (Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Χίτλερ) να καταλάβει την εξουσία το 1933.
Ερχόμαστε στο σήμερα…
Η 6η Μαΐου πέρασε χωρίς να αναδυθεί μια ισχυρή κυβέρνηση. Η κάλπη ανέδειξε την δύναμη της Αριστεράς που στο πέρασμα των χρόνων ανασυντάχθηκε και έρχεται σήμερα να πρωταγωνιστήσει. Ο λαός «επαναστάτησε» και η λαϊκή ετυμηγορία μίλησε. Η αγανάκτηση του ελληνικού λαού μέσα στη «νιρβάνα» της τιμωρίας έδωσε δύναμη και είσοδο στη Βουλή στη Χρυσή Αυγή.
Πληγωμένος ο πώλος της Ακροδεξιάς, στηριζόμενος στις δυνάμεις του ΛΑΟΣ που δεν κατάφερε να γλιτώσει την μετέπειτα λανθασμένη επιλογή συμμετοχής στη διορισμένη κυβέρνηση του Μνημονίου, είχε ως επακόλουθο την ανησυχητική αύξηση των ποσοστών του ακροδεξιού κόμματος και την συμμετοχή του στο ελληνικό κοινοβούλιο. Η εποχή του 1933 μου θυμίζει αρκετά το 2012 της Ελλάδας. Οικονομική κρίση, άνοδος της Αριστεράς (τότε του Κομουνιστικού κόμματος, σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ), απαξίωση της εθνικής κυριαρχίας, αύξηση της ανεργίας με ποσοστά που μόνο φόβο δημιουργούν, συνδέουν ανησυχητικά το πριν με το σήμερα.
Ας πάμε λίγο πίσω….
Το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Χίτλερ όπως άλλωστε και άλλα εθνικοεπαναστατικά κινήματα και παραστρατιωτικές οργανώσεις στήριξαν την εθνικιστική τους ρητορική στο πληγωμένο γόητρο των Γερμανών, οι οποίοι έβλεπαν την άλλοτε κραταιά Γερμανία να βρίσκεται στο έλεος των εχθρών της, με την συγκατάθεση του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου της. Η μαζικότητα του κόμματος με μεγάλη απήχηση στους μικροαστούς, στους αγρότες και στους εργάτες επιταχύνθηκε από την οικονομική κρίση που έπληξε την γερμανική οικονομία – λόγω της εξάρτησής της από τα αμερικανικά κεφάλαια – στις αρχές της δεκαετίας του ’30.
Η τεράστια δυσφορία των αγροτών λόγω της πτώσης των τιμών των αγροτικών προϊόντων και της επιβάρυνσής τους με χρέη και φόρους, κι ακόμα των μισθωτών, συνταξιούχων, μικρών επιχειρήσεων και καταστηματαρχών, οι οποίοι συμπιέζονταν οικονομικά, των φοιτητών με τις μηδαμινές πιθανότητες επαγγελματικής αποκατάστασης, των εργατών και των έξι εκατομμυρίων ανέργων λόγω της εξαθλίωσής τους, ευνόησε τις δυνάμεις των ναζιστών στο δεξιό άκρο.
Οι κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές συνθήκες που επικρατούν στην χώρα μας μήπως είναι προάγγελος της ανόδου της Χρυσής Αυγής; Αν συνδέσουμε τα δύο κομμάτια της ιστορίας του τότε με το τώρα, υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία τα οποία και θα πρέπει να μας εφοδιάσουν με έναν σκεπτικισμό για την εξέλιξη αυτής της ανησυχητικής κατάστασης, για το που θα οδηγηθεί αυτή η αύξηση των άκρων.
Γιατί άλλαξαν οι συνειδήσεις των ανθρώπων; Πως η χώρα της δημοκρατίας και της ελευθερίας κατέλαβε αυτόν τον εν μέρει εθνικιστικό «πυρετό»; Τι έπεται στην επόμενη εκλογική διαδικασία;
Σαφώς και δεν θα ήθελα να αναφερθώ στις συνέπειες των ακροδεξιών πολιτικών εκείνης της εποχής. Τα κοινά στοιχεία που καθείς μπορεί να αντιληφθεί, μόνο προβληματισμό και φόβο προκαλούν. Η διάσπαση και το τέλος του δικομματισμού συνδυάστηκε με την αύξηση των άκρων.
Στις εθνικές εκλογές του 2009 η Χρυσή Αυγή έλαβε ποσοστό 0,29% και 19.636 ψήφους.
Στις εκλογές της 6ης Μάιου, το ακροδεξιό κόμμα τερμάτισε πέμπτο με ποσοστό 7% και βγάζοντας 21 βουλευτές στη Βουλή.
Η άνοδος του ναζιστικού κόμματος υπήρξε ραγδαία την τριετία 1929-1932 με όλα τα επακόλουθά της. Σήμερα, σε τέσσερα μόλις χρόνια, η Χρυσή Αυγή αύξησε τα ποσοστά της από το 0,29% στο 7%.
Τα σχόλια και τα συμπεράσματα δικά σας….
Εις το επανιδείν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου