Το ποδόσφαιρο συνδέεται πάντα με την πολιτική, περνώντας, ανάλογα με τις περιστάσεις, θετικά ή αρνητικά μηνύματα. Ανάλογα με τις ποδοσφαιρικές επιδόσεις στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Αφρικής έχουμε τους κερδισμένους και τους χαμένους στη διεθνή πολιτική...
Ισπανική ανάταση
Η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την Ισπανία δημιούργησε κλίμα εθνικής ανάτασης. Οι Ισπανοί ξέχασαν προς στιγμήν τα οικονομικά τους προβλήματα και το πανευρωπαϊκό ρεκόρ ανεργίας -στη χώρα τους οι άνεργοι αναλογούν στο 20% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού- και γιόρτασαν την κατάκτηση, για πρώτη φορά, του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Μετά το Ευρωπαϊκό Κύπελλο του 2008 οι Ισπανοί κατέκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 και επιβάλλονται στη διεθνή κοινή γνώμη σαν ένα έθνος με εντυπωσιακές αθλητικές επιδόσεις, από το ποδόσφαιρο μέχρι το τένις.
Η Ισπανία χρειάζεται τα θετικά μηνύματα του ποδοσφαίρου για εθνική επιτυχία και εθνική ενότητα. Η οικονομία της θεωρείται ο μεγάλος ασθενής της νότιας Ευρώπης και Καταλωνία -η πιο αναπτυγμένη περιοχή της χώρας- διεκδικεί την ολοένα μεγαλύτερη αυτονόμησή της από την κεντρική κυβέρνηση. Σε αυτήν τη φάση η μπάλα κάνει καλό στο πολιτικό σύστημα της Ισπανίας και δίνει μία ανάσα στη σοσιαλιστική κυβέρνηση του κ. Θαπατέρο, η οποία πιέζεται δημοσκοπικά από την κεντροδεξιά αντιπολίτευση.
Γαλλική παρακμή
Το αρνητικό ποδοσφαιρικό, πολιτικό παράδειγμα του Παγκόσμιου Κυπέλλου της Νότιας Αφρικής είναι η εθνική ομάδα της Γαλλίας. Παρά το γεγονός ότι κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1998 και έφτασε μέχρι τον τελικό το 2006, η εμφάνιση της Εθνικής Γαλλίας ήταν απογοητευτική.
Ο διασυρμός μέσα και έξω από τα γήπεδα ενίσχυσε την εντύπωση ότι η Γαλλία βρίσκεται σε φάση οικονομικής και κοινωνικής παρακμής, με βασικό χαρακτηριστικό την αδυναμία συνεννόησης για την αντιμετώπιση των δυσκολιών. Πολλοί συνδέουν την πρόσφατη δημοσκοπική πτώση του κ. Σαρκοζί με την αποτυχία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου. Τα αίτια, βέβαια, είναι βαθύτερα και έχουν να κάνουν με την ασφαλιστική μεταρρύθμιση που επιχειρεί η κεντροδεξιά κυβέρνηση και τα διαχειριστικά σκάνδαλα, όμως, η ποδοσφαιρική αποτυχία έκανε ακόμη πιο αρνητική την ψυχολογία των πολιτών αντί να προστατεύσει, έστω προσωρινά, την εξουσία.
Γερμανική αλλαγή
Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου έδωσε την ευκαιρία στη Γερμανία να προβάλει ένα λιγότερο αλαζονικό πρόσωπο. Πάνω από το 1/3 των παικτών της εθνικής ομάδας ήταν παιδιά μεταναστών. Ορισμένοι αθλητικοί σχολιαστές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η πολυπολιτισμικότητα της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Γερμανίας έκανε πιο δημιουργικό το παιχνίδι της. Η Γερμανία πέτυχε για ακόμη μία φορά καλές επιδόσεις, εξασφαλίζοντας την τρίτη θέση.
Στην αρχή δημιούργησε την εικόνα ενός ποδοσφαιρικού οδοστρωτήρα, που φιλοδώρησε με 4 γκολ τις ισχυρές ομάδες της Αγγλίας και της Αργεντινής. Στη συνέχεια, όμως, γεύτηκε την εκδίκηση του ευρωπαϊκού Νότου με τη μορφή του εξαιρετικά αποτελεσματικού ποδοσφαίρου των Ισπανών. Η επικράτηση της εθνικής ομάδας της Ισπανίας επί της εθνικής ομάδας της Γερμανίας με 1-0 πρέπει να έστειλε το μήνυμα στο Βερολίνο ότι ο συσχετισμός δυνάμεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι πάντα στα μέτρα του γερμανικού σχεδιασμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου