Η Γαλλία συγκλονίζεται από την «ανταρσία» των παικτών της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου κατά του προπονητή τους. Η αποτυχία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου κινδυνεύει να μετατραπεί σε πολιτική και εθνική κρίση, επιβεβαιώνοντας ότι το ποδόσφαιρο έχει πάντα ισχυρό πολιτικό συμβολισμό...
Η αναζήτηση των συμβόλων
Οι κυβερνήσεις βρίσκονται σε αγωνιώδη αναζήτηση εθνικών συμβόλων επιτυχίας και κοινωνικής ενσωμάτωσης. Η κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου από την εθνική ομάδα της Γαλλίας το 1998 αποτέλεσε αφορμή για πανηγυρισμούς της πολιτικής εξουσίας και την προβολή θέσεων υπέρ της «γαλλικής αποτελεσματικότητας», της «εθνικής ενότητας» και της επιτυχημένης «ενσωμάτωσης» στον εθνικό κορμό παικτών που προέρχονται από οικογένειες μεταναστών ή το κοινωνικό περιθώριο.
Όλες αυτές οι θεωρίες δοκιμάζονται από την αρνητική εξέλιξη που είχε η συμμετοχή της Γαλλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου της Νότιας Αφρικής. Αν κρίνουμε από τα ρεπορτάζ και τα σχόλια των γαλλικών ΜΜΕ, παίχτηκε άγριο παρασκήνιο, με τηλεκατευθυνόμενες φατρίες παικτών να αμφισβητούν τον αμφιλεγόμενο προπονητή της εθνικής ομάδας και τους πρωταγωνιστές να συμπεριφέρονται σαν βαθύπλουτοι αλήτες.
Ο Πρόεδρος Σαρκοζί και η κεντροδεξιά κυβέρνηση θα πληρώσουν ακριβά τα ποδοσφαιρικά ολισθήματα της εθνικής ομάδας, γιατί ενισχύουν στην κοινή γνώμη την εικόνα μιας Γαλλίας που βρίσκεται σε κρίση, παραπαίει και δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες προκλήσεις. Ήδη το ποδοσφαιρικό φιάσκο της Εθνικής Γαλλίας έχει τραβήξει το ενδιαφέρον των πολιτικών σχολιαστών και των στελεχών των κομμάτων. Με την μπάλα στην πολιτική βάζεις γκολ, δέχεσαι, όμως, και αυτογκόλ.
Στο έλεος του ηγέτη
Πολιτικές διαστάσεις προβλέπεται να πάρει και ο θρίαμβος της Πορτογαλίας επί της ομάδας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας (Βόρεια Κορέα) με 7-0. Οι Βορειοκορεάτες παίκτες και παράγοντες θα βρεθούν αντιμέτωποι με την οργή του «χαρισματικού» σταλινικού ηγέτη της χώρας τους. Με τη συντριβή που υπέστη η ομάδα τους μετατράπηκε σε δυσφήμηση του βορειοκορεατικού «υπαρκτού σοσιαλισμού», γεγονός που είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει την οργή του κομμουνιστή δικτάτορα.
Σε μια χώρα όπου ο πληθυσμός υφίσταται αφόρητες στερήσεις και δεν γίνονται σεβαστά τα δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώματα οι παίκτες, οι παράγοντες της εθνικής ομάδας και κυρίως τα ανυπεράσπιστα μέλη των οικογενειών τους μπορεί να αντιμετωπίσουν την οργή του καθεστώτος.
Ευρωπαϊκή παρακμή
Ο διασυρμός της Εθνικής Γαλλίας αλλά και οι χαμηλές επιδόσεις εθνικών ομάδων με παράδοση μεγάλων επιτυχιών, όπως της Αγγλίας και της Ιταλίας, ενισχύουν την εικόνα της ποδοσφαιρικής παρακμής της Ευρώπης. Η ποδοσφαιρική παρακμή είναι μέρος μίας γκρίζας ευρωπαϊκής εικόνας, με τις περισσότερες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αντιμετωπίζουν σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, τις ηγεσίες τους να αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων και τους ισχυρούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αδυνατούν να αναλάβουν δημιουργικές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Μέσα σε αυτή την εικόνα της ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής απαξίωσης η εθνική ομάδα της Ελλάδας μπόρεσε να προστατεύσει την ποδοσφαιρική της αξιοπρέπεια επιτυγχάνοντας την πρώτη της νίκη στην ιστορία του θεσμού. Εάν υποθέσουμε ότι η εθνική μας ομάδα θα αποφύγει σήμερα τη συντριβή από την Αργεντινή, η εικόνα της θα παραμείνει αρκετά θετική και θα συμβάλει κάπως στην τόνωση της ψυχολογίας μας, με τη λογική της αποτροπής του χειρότερου σεναρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου