Εκτός ελέγχου η φοροδιαφυγή

Του Γιώργου Κύρτσου από την citypress.gr

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών κ. Γεωργακόπουλος υποστήριξε κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε κοινή συνεδρίαση των Δ.Σ. των Βιοτεχνικών Επιμελητηρίων της Αθήνας και του Πειραιά, στην οποία είχε προσκληθεί, πως η φοροδιαφυγή στη χώρα μας μπορεί να αφορά το 40% του ΑΕΠ...

Σε λάθος κατεύθυνση

Ο ακριβής υπολογισμός του ποσοστού του ΑΕΠ που διαμορφώνεται στο πλαίσιο της λεγόμενης μαύρης ή παράλληλης οικονομίας είναι μία εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Γενική, πάντως, είναι η εκτίμηση ότι το 30%-40% του ελληνικού ΑΕΠ διαμορφώνεται εκτός φορολογικού συστήματος.
Το αποτέλεσμα αυτής της απαράδεκτης κατάστασης, η οποία οφείλεται στην έλλειψη αποτελεσματικότητας του πολιτικού και διοικητικού συστήματος, είναι να υστερούν τα έσοδα του Δημοσίου ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, γεγονός που συμβάλλει στη διεύρυνση του δημοσιονομικού ελλείμματος και στην υπερχρέωση της Ελλάδας. Η μαζική φοροδιαφυγή, με την ανοχή ή και τη συμμετοχή των Αρχών, δημιουργεί σημαντικές οικονομικές στρεβλώσεις.

Οι ειλικρινείς φορολογούμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα τεράστιο φορολογικό φορτίο, το οποίο δεν μπορούν να σηκώσουν σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, ενώ το μεγάλο ποσοστό των επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων που φοροδιαφεύγουν αποκτά σημαντικό οικονομικό, εισοδηματικό πλεονέκτημα, δημιουργώντας, βέβαια, μεγάλα προβλήματα στη δημοσιονομική διαχείριση, τον υγιή οικονομικό ανταγωνισμό και την κοινωνική συνοχή.
Εφόσον τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη παραδέχονται ότι η φοροδιαφυγή έχει πάρει διαστάσεις μαζικού κοινωνικού φαινομένου, έπρεπε να είχαν αποφύγει την αύξηση των φόρων κατανάλωσης, του ειδικού φόρου στα καύσιμα, τις αλυσιδωτές αυξήσεις στους συντελεστές του ΦΠΑ και την επιβολή έκτακτης φορολογίας στα κέρδη των επιχειρήσεων.

Νέα προβλήματα

Σε μια χώρα όπου ανθεί η φοροδιαφυγή δεν τιμωρείς τους συνεπείς φορολογούμενους, όπως έκανε η κυβέρνηση Παπανδρέου, αλλά κάνεις ό,τι μπορείς για να εντάξεις όσο το δυνατόν περισσότερους στο σύστημα. Η αύξηση των εσόδων του Δημοσίου μέσα από την πάταξη της φοροδιαφυγής είναι πολύ πιο δημιουργική από οικονομική άποψη από την προσπάθεια αύξησης των εσόδων του Δημοσίου μέσα από την επιβολή πρόσθετων φόρων ή την αύξηση των ήδη υπαρχόντων φόρων. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε οικονομική εξυγίανση, ενώ στη δεύτερη επιβάλλονται ισοπεδωτικά μέτρα σε βάρος του παραγωγικού ιδιωτικού τομέα και δίνονται νέα κίνητρα για την αύξηση της φοροδιαφυγής.
Αυτή ήταν και η γραμμή του ΠΑΣΟΚ πριν από τις βουλευτικές εκλογές, όταν διεκδικούσε την ψήφο των πολιτών. Αμέσως μετά την άνοδο στην εξουσία εγκαταλείφθηκε η προεκλογική πλατφόρμα, με το σκεπτικό ότι η δημοσιονομική κατάσταση ήταν χειρότερη απ’ ό,τι την παρουσίαζε η κυβέρνηση Καραμανλή.

Όλοι στην Ελλάδα είχαμε αντιληφθεί ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν διψήφιο ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, εκτός ίσως από τον κ. Παπανδρέου και τους συνεργάτες του. Θα μπορούσαν, πάντως, να αντιμετωπίσουν τις όποιες δημοσιονομικές αποκλίσεις με άμεση και δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών. Η μέθοδος που επέλεξαν οδηγεί στη φορολογική ισοπέδωση των ειλικρινών φορολογουμένων, δημιουργεί συνθήκες βαθύτερης ύφεσης και δεν εγγυάται, σε τελική ανάλυση, την αύξηση των εσόδων του Δημοσίου με βάση τις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει έναντι της τρόικας.