Μια live αυτοκτονία δοκιμάζει τα όρια της δημοσιογραφίας

22 Ιανουαρίου 1987. Ο Αμερικανός πολιτικός από την Πεσυλβάνια Budd Dwyer παραχωρεί συνέντευξη τύπου. Οι δημοσιογράφοι είναι προετοιμασμένοι να ακούσουν την ανακοίνωση της παραίτησής του μετά την εμπλοκή του σε οικονομικό σκάνδαλο. Δεν ήταν σίγουρα προετοιμασμένοι γι’ αυτό που ακολούθησε.  Μπροστά σε πέντε τηλεοπτικές κάμερες που κάλυπταν τη συνέντευξη τύπου, ο Budd Dwyer, που ουδέποτε σταμάτησε να δηλώνει την αθωότητα του, αυτοκτόνησε.
Ο Budd Dwyer υπήρξε ένας μάλλον αξιοσέβαστος πολιτικός στην πολιτεία της Πενσυλβάνια. Στα 40 του χρόνια είχε ήδη διατελέσει βουλευτής και γερουσιαστής με το ρεπουμπλικανικό κόμμα στην πολιτεία της καταγωγής του και ήταν ένας φέρελπις υπουργός οικονομικών. Ένα σκάνδαλο ήταν αυτό που ανέτρεψε τις ισορροπίες της καριέρας αλλά και της ζωής του. Το 1986 βρέθηκε αναμεμειγμένος σε ένα σκάνδαλο που πήρε τεράστιες διαστάσεις στην πολιτεία της Πενσυλβάνια. Συγκεκριμένα κατηγορήθηκε για δωροδοκία ύψους 300.000 δολαρίων από επιχειρηματία που ενδιαφερόταν για την ανάληψη συγκεκριμένης εργολαβίας, μετά από ανώνυμη επιστολή που έφτασε στον κυβερνήτη της πολιτείας, Ντικ Θόρνμπεργκ.
Ο Dwyer ποτέ δεν αποδέχτηκε την ενοχή του. Αντίθετα υποστήριζε ότι παγιδεύτηκε από ανταγωνιστές του στο εσωτερικό του ρεπουμπλικανικού κόμματος. Το δικαστήριο πρότεινε στον Dwyer ποινή φυλάκισης πέντε ετών για να παραδεχτεί την ενοχή του και να αποκαλύψει το σκάνδαλο. Η απάντηση του Dwyer ήταν κατηγορηματικά όχι. Το αποτέλεσμα ήταν να του επιβληθεί ποινή φυλάκισης 55 ετών και χρηματικό πρόστιμο ανάλογο με τα λεφτά που υποτίθεται ότι εισέπραξε για τη δωροδοκία.
Στη συνέντευξη τύπου της 22ης Ιανουαρίου του 1987, ο Budd Dwyer, δήλωσε για μία ακόμη φορά ότι είναι αθώος. Παρότι όλοι ανέμεναν ότι θα παραιτηθεί προκειμένου να εκτίσει την ποινή του, ο ίδιος δεν είχε αυτή την πρόθεση. Τα τελευταία λόγια του ήταν ενδεικτικά της απόφασής του:
«Ευχαριστώ τον Θεό που μου έδωσε 47 χρόνια προκλήσεις, τονωτικές εμπειρίες, χαρούμενες στιγμές και πάνω απ’ όλα την καλύτερη σύζυγο και τα καλύτερα παιδιά που θα μπορούσε ένας άνθρωπος να επιθυμήσει. Η ζωή μου έχει πλέον αλλάξει χωρίς σημαντικό λόγο. Οι άνθρωποι που με καλούν και μου γράφουν είναι εξοργισμένοι και νιώθουν αβοήθητοι. Ξέρουν ότι είμαι αθώος και θέλουν να βοηθήσουν. Αλλά σε αυτό το έθνος, τη μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου, δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να κάνουν για να εμποδίσουν την τιμωρία μου για ένα έγκλημα που δεν διέπραξα. Ορισμένοι που με κάλεσαν είπαν ότι είμαι ένας σύγχρονος Ιώβ. Ο δικαστής Malcolm Muir επίσης σημειώνεται για τις μεσαιωνικές ποινές του. Αντιμετωπίζω μία μέγιστη ποινή 55 ετών στη φυλακή και πρόστιμο 300.000 δολαρίων επειδή είμαι αθώος. Ο δικαστής Muir έχει δηλώσει στον Τύπο ότι «αισθάνθηκε αναζωογονημένος» όταν βρέθηκαν ένοχοι και ότι προτίθεται να με φυλακίσει με σκοπό την αποτροπή των άλλων δημόσιων υπαλλήλων. Δεν θα ήταν αποτροπή ωστόσο γιατί κάθε δημόσιος υπάλληλος που με γνωρίζει, ξέρει ότι είμαι αθώος. Δεν θα ήταν μία δίκαιη τιμωρία γιατί δεν έχω κάνει κανένα λάθος. καθώς είμαι θύμα πολιτικής δίωξης, η φυλάκισή μου θα ήταν απλώς ένα αμερικάνικο γκουλάγκ. Ζητώ από αυτούς που πιστεύουν σε μένα να συνεχίσουν να είναι φιλικοί και να προσεύχονται για την οικογένειά μου, να εργάζονται ακούραστα για τη δημιουργία μιας αληθινής δικαιοσύνης εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες και να συνεχίσουν τις προσπάθειες για να με δικαιώσουν, έτσι ώστε η οικογένεια μου και το μέλλον των δικών τους οικογενειών να σταματήσουν να πάσχουν εξαιτίας της αδικίας που διαπράχθηκε εναντίον μου».
Αφού τελείωσε την ομιλία του, ο Budd Dwyer, έβγαλε από ένα φάκελο, ένα Μάγκνουμ 357. Αφού προέτρεψε όσους δεν αντέχουν τη θέα του αίματος να αποχωρήσουν από την αίθουσα και παρά τις προσπάθειες των δημοσιογράφων να τον αποτρέψουν ο Dwyer τράβηξε τη σκανδάλη και έπεσε νεκρός μπροστά στις κάμερες που κάλυπταν «ζωντανά» τη συνέντευξη τύπου.
Πολλοί θεατές ανάμεσα τους και αρκετά παιδιά είδαν «ζωντανά» τη αυτοκτονία του Dwyer. Τεράστια ήταν η συζήτηση που άνοιξε στη συνέχεια καθώς τα τηλεοπτικά κανάλια προβληματίζονταν για το αν θα έπρεπε ή όχι να προβάλλουν τη σκηνή και αν ναι με ποιον τρόπο ενώ φούντωσαν οι αντιπαραθέσεις για το πως πρέπει να λειτουργούν οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ σε αυτές τις περιπτώσεις. Αρκετά δίκτυα πάντως πρόβαλαν κανονικά τη συνέντευξη. Ο Tony Romeo, δημοσιογράφος που στεκόταν ακριβώς μπροστά στον Dwyer όταν εκείνος τράβηξε τη σκανδάλη, γεγονός που τον οδήγησε σε κατάθλιψη και μακριά από τη δημοσιογραφία για ένα διάστημα.
Όσον αφορά τον Dwyer άφησε πίσω του τρεις φακέλους. Στον πρώτο υπήρχε ένα σημείωμα για την οικογένειά του. Στο δεύτερο μία κάρτα δωρητή οργάνων και στο τρίτο ένα γράμμα για τον νέο κυβερνήτη της Πενσυλβάνια. Αρκετοί υποστήριξαν ότι ίσως ο Dwyer να οδηγήθηκε σε αυτή την απόφαση προκειμένου η γυναίκα του να διατηρήσει τη σύνταξή του, ξεχρεώνοντας τα υπέρογκα έξοδα της δίκης του.