Καλό μας βράδυ....

Τα δύσκολα τώρα ξεκινάνε....

Μιλάμε για το οξυγόνο μας, ως πότε;

Ρίξτε μια ματιά στο πελώριο μαύρο σύννεφο που έχει απλωθεί πάνω από την περιοχή της Κοζάνης…. Η φωτογραφία τραβήχτηκε χθες το πρωί από το χωριό Μεταξά… Τα σχόλια δικά σας!!!

Του Στέλιου Φούντογλου

Θα πάω κόντρα στο ρεύμα, δεν θα αναφερθώ σε κυβερνήσεις, εκλογές, αποτελέσματα και Αριστερούς. Αρκετά με τους διαξιφισμούς και τα παραπολιτικά. Ας κοιτάξουμε λίγο τα μεγάλα και πολλά προβλήματα που ταλανίζουν και κατακρεουργούν την περιοχή της Κοζάνης, την περιοχή μας, την πόλη μας, το σπίτι μας.

Αφορμή;

Αγναντεύοντας χθες το πρωί την πανέμορφη παραλίμνια περιοχή των Σερβίων από υψόμετρο 1700 μ. παρατήρησα ένα μαύρο σύννεφο να έχει σκεπάσει την πόλη της Κοζάνης. Φοβισμένος με την τραγική εικόνα που έβλεπα, ρουφούσα όσο περισσότερο οξυγόνο μπορούσα στον λίγο χρόνο που είχα, αποθηκεύοντας αποθέματα καθαρού αέρα μήπως και αντέξω την μαυρίλα της πόλης.

Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή μωρό μου...

Η κωλοτούμπα που φοβίζει…

Του Στέλιου Φούντογλου

Από μικρά παιδιά μαθαίναμε την γνωστή κωλοτούμπα, αυτή την κίνηση του κορμιού που με τόση δυσκολία προσπαθούσε ο γυμναστής να σε κάνει παιδί λάστιχο ενάντια στην θέλησή σου πολλές φορές. Ο καιρός πέρασε και η λέξη άλλαξε νόημα και σημασία. Χρησιμοποιείτε πια από επιφανείς προσωπικότητες της πολιτικής σκηνής και όχι μόνο.

«Γνωστός κωλοτούμπας ο τάδε», «η κωλοτούμπα πάει σύννεφο» και η κωλοτουμποδιάλεκτος συνεχίζεται κατά την προεκλογική περίοδο. Κάποιες κωλοτούμπες είναι γνωστές και άλλες στην αφασία του πανικού και της απόγνωσης γίνονται φαντασμαγορικές μέσα από μια ουτοπική αφήγηση του Αλέξη Κωστάλα.  Δεν είναι εύκολο πράγμα η κωλοτούμπα, χρειάζεται επιμονή και πείσμα! Η σωστή προετοιμασία φέρνει το απαιτούμενο αποτέλεσμα…

«Εδώ δεν έχουμε να φάμε εμείς, τα σκυλιά θα κοιτάξουμε;»

Του Στέλιου Φούντογλου

Ανεβαίνοντας την οδό Δημοκρατίας, στην πόλη της Κοζάνης έτυχε να γίνω μάρτυρας μιας πρωτοφανής επίθεσης αδέσποτων σε μια παρέα κοριτσιών. Τα φιλοζωικά μου συναισθήματα πολλές φορές υπερβαίνουν του λογικού. Είναι μέρος της κοινωνίας μας αυτές οι ψυχές που με τόσο δόλο και μανία περιθωριοποιούνται με αποτέλεσμα να γίνονται δημόσιος κίνδυνος για τους  περαστικούς σε κάθε σοκάκι της πόλης μας.

Αρκετές φορές χρειάστηκε να κατέβω από το σπίτι μου για να «υπερασπιστώ» κοπέλες ή ακόμα και  ηλικιωμένους,  που έτυχε να περνάνε την ώρα που η μανία των τετράποδων ήταν στο ζενίθ. Η κατάσταση αυτή δεν είναι τωρινή. Χρόνια τώρα θυμάμαι η πόλη της Κοζάνης να κατακλύζεται από  αδέσποτες ψυχές δείχνοντας την αδυναμία της εκάστοτε δημοτικής αρχής να χειριστεί ένα τόσο λεπτό ζήτημα.