Πόσο αύνανας είσαι;

Του Αναστάσιου Φούντογλου από το greek-publius.blogspot.com

Απο τον κλασικό και παραδοσιακό  αύνανα των εφηβικών μας χρόνων περάσαμε αίφνης σε έναν νέο τύπο αύνανα. Τον διαδικτυακό. Ο κλασικός αύνανας είναι πάνω κάτω σε όλους μας γνωστός. Ειναι αυτός που μην εχοντας τα προσόντα να επιδοθεί στο πανάρχαιο άθλημα με το άλλο φύλο, απομονώνεται στην...

ασφάλεια του ιδιωτικού του χώρου και φαντασιώμενος,  ό,τι δεν μπορεί να αποκτήσει ποτέ του, εξασφαλίζει για τις στερημένες του ορμόνες έυκολους και γρήγορους οργασμούς. Με το αζημίωτο φυσικά μιας και οι τελευταίοι δρούν κάπως ψυχοθεραπευτικά για τις λαβωμένες του ικανότητες.  Λειτουργεί δηλαδή ο αυνανισμός του σαν τα οπιούχα.

Προσφέρει ψευδαίσθηση ικανότητας και ευφορία για λίγο και η επόμενη δόση έρχεται απλά για να δώσει διάρκεια στην αποχαύνωση αυτή. Σε διαφορετική περίπτωση επέρχεται ο κλονισμός του στερητικού συνδρόμου. Γνωστά αυτά σε όλους μας.

Ποιός είναι όμως αυτός ο περιβόητος διαδικτυακός αύνανας; Ενας κλασικός μαλάκας είναι και αυτός, με την διαφορά οτι ο ιδιωτικός χώρος, στην περίπτωσή του, δίνει την θέση του στον δημόσιο. Εχει δηλαδή και θεατές ο συγκεκριμένος τυπάκος. 

Λείπει βέβαια η άμεση οπτική επαφή αλλά οι θεατές είναι εκεί. Στην άλλη άκρη ενός υπολογιστή να συμμετέχουν και αυτοί στον ιδιότυπο αυτο διαδικτυακό του αυνανισμό. Γράφει για παράδειγμα ο διαδικτυακός αύνανας ένα αρθράκι, το ανεβάζει στο blog του ή σε κάποια ιστοσελίδα και περιμένει τα κλικ των θεατών- αναγνωστών. 

Οσο ανεβαίνουν τα κλίκ τόσο αυτοικανοποιείται με την πάρτυ του. Κάνει προφίλ στο fb και κάθεται εκεί καθηλωμένος μπροστά στο λαπιτόπι του, περιμένοντας τα αιτήματα φιλίας και τα like των θεατών. 

Οσο ανεβαίνει ο αριθμός των φίλων  και των Like τρελαίνεται το παλικάρι μας. Συγκλονίζεται απο τους σπασμούς ενός ακόμα επικείμενου οργασμού και ξεσπάει. Είμαι χρήσιμος. Είμαι ποθητός. Με διαβάζουν πολλοί. Με συμπαθούνε άλλοι τόσοι. Θέλουν όλοι να γίνουν φίλοι μου. Μα ποιός είμαι τελοσπαντων; 

Τί φήμη είναι αυτή που έχω;

Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι με τον καιρό αναπτύσσει και αυτός ανοχή στην δημοσιότητα. Οπως ακριβώς και οι ναρκομανείς. Θέλει παραπάνω δόσεις για να πετύχει τον ίδιο θεραπευτικό οργασμό. Και τότε αρχίζουν τα δύσκολα της αυτοικανοποίησης. Κάνει κλικ στα άρθρα του. Πατάει Like στις αναρτήσεις του. 

Στέλνει σε όλους τις σκέψεις του και περιμένει μόνο το ανυποψίαστο κλίκ τους για να ανέβει στις πιό δημοφιλείς αναγνώσεις. Ξεφτιλίζεται εν ολίγοις.

Εχει κατακλύστει δυστυχώς το διαδικτυο απο τους σύγχρονους αύνανες. Σκέψεις που κατατίθενται, όχι τόσο για να προβληματίσουν  αλλά για να χάσκουν εκεί μοναχικές στην κορυφή των πιό δημοφιλών αναρτήσεων. Μπράβο αύνανα. 

Τα κατάφερες και πάλι.......