Για ακόμη μία φορά η κυβέρνηση της Γερμανίας έσπευσε να απορρίψει την πρόταση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για παράταση της εξόφλησης του δανείου των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Τα αίτια της αδιαλλαξίας
Τα αίτια της ευρωπαϊκής αδιαλλαξίας έναντι της Ελλάδας πρέπει να αναζητηθούν στον κυρίαρχο ρόλο της Γερμανίας αλλά και στην κόπωση των Ευρωπαίων εταίρων με την ασυνέπεια και την προχειρότητα των ελληνικών κυβερνήσεων.
Η Γερμανία άφησε πίσω της το δύσκολο κεφάλαιο της χρηματοδότησης της επανένωσης των δύο γερμανικών κρατών και αξιοποιεί το μεγάλο ειδικό οικονομικό βάρος που έχει στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παλαιότερα η Γερμανία είχε χαρακτηριστικά οικονομικού γίγαντα και πολιτικού νάνου, σήμερα, όμως, είναι η ηγετική δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης τόσο στο οικονομικό όσο και στο πολιτικό επίπεδο.
Η ισχύς της Γερμανίας, η οποία συνδυάζεται με αρκετά σοβαρά προβλήματα της Γαλλίας, κάνει πιο «γερμανική» την προσέγγιση των μεγάλων θεμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η καγκελάριος της Γερμανίας κ. Μέρκελ συνδύασε τη στήριξη της Ελλάδας με το δάνειο των 110 δισ. ευρώ με την επιβολή εξαιρετικά σκληρών όρων στη χώρα μας, προκειμένου να αποδείξει στους Γερμανούς φορολογούμενους ότι δεν θα πληρώσουν και τον ελληνικό λογαριασμό σε μια περίοδο εισοδηματικής λιτότητας και δημοσιονομικής αυστηρότητας στη Γερμανία.
Ελληνικό λάθος
Η σκληρή στάση του Βερολίνου αναδεικνύει το διαπραγματευτικό λάθος του κ. Παπανδρέου. Ο πρωθυπουργός δεν έπρεπε να δεχθεί τους όρους που έθεσε η κ. Μέρκελ για τον απλούστατο λόγο ότι δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνουν. Προσφέρουν ένα χρηματοδοτικό «σωσίβιο» στην ελληνική οικονομία, προετοιμάζουν, όμως, τη συρρίκνωσή της και στη συνέχεια τη χρεοκοπία της.
Τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης θα ήταν πολύ καλύτερα εάν ο κ. Παπανδρέου είχε αντιμετωπίσει την κ. Μέρκελ και τους υποστηρικτές της σαν εταίρους και όχι σαν σκληρούς πιστωτές του ελληνικού Δημοσίου. Έπρεπε να επικαλεστεί τις πολιτικές υποχρεώσεις της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας και των άλλων χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να ζητήσει την εκδήλωση της κοινοτικής αλληλεγγύης με ένα δημιουργικό τρόπο.
Μπορούσε να το κάνει, εάν ήταν διαβασμένος και αποφασισμένος, γιατί, όπως τόνισε και ο πρόεδρος του Eurogroup κ. Γιούνκερ, η Γερμανία και η Γαλλία έχουν μεγάλες ευθύνες για το δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την υπερχρέωση της Ελλάδας. Ενώ είχαν όλη την αναγκαία πληροφόρηση, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν το ελληνικό δημοσιονομικό αδιέξοδο, δίνοντας απόλυτη προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση των γερμανικών και γαλλικών εμπορικών συμφερόντων.
Μια απλή αναφορά του κ. Παπανδρέου στο σκάνδαλο της Siemens, στο σκάνδαλο των γερμανικών υποβρυχίων, στις προ-ολυμπιακές «κομπίνες» των γερμανικών πολυεθνικών θα υποχρέωνε την κ. Μέρκελ να δείξει μεγαλύτερη κατανόηση στο ελληνικό πρόβλημα. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν όρθωσε το πολιτικό ανάστημά του την ώρα της κρίσης και προσυπέγραψε μία πολιτική που δεν μπορεί να θεωρηθεί βιώσιμη από οικονομική και κοινωνική άποψη.
Αναπόφευκτη η αναδιαπραγμάτευση
Ό,τι και να λέει το Βερολίνο, η αναδιαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους, ιδίως σε ό,τι αφορά το δάνειο των 110 δισ. ευρώ, πρέπει να θεωρείται αναπόφευκτη. Όσο σκληρή και να γίνει η δημοσιονομική διαχείριση, είναι πρακτικά αδύνατο να δημιουργηθούν τα πλεονάσματα που θα χρηματοδοτήσουν την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους μετά το 2012.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, θέλουν δεν θέλουν, θα δεχθούν τη χρονική παράταση της εξόφλησης του δανείου των 110 δισ. ευρώ και θα μας προσφέρουν πρόσθετες πιστωτικές ευκολίες, σε μια προσπάθεια να πάρουν πίσω τα λεφτά που μας έχουν δανείσει.
Η κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη για όλους εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν λιγότερο «γερμανική» στην προσέγγισή της στο ελληνικό ζήτημα και εάν ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου είχε διαπραγματευτεί το περιεχόμενο του μνημονίου αντί να προσυπογράψει μία πολιτική που αποδεικνύεται, σε μεγάλο βαθμό, ανεφάρμοστη.
Είναι γεγονός ότι η ασυνέπεια των κυβερνήσεων Καραμανλή και ο παραδοσιακός διπλός πολιτικός λόγος του ΠΑΣΟΚ ενίσχυσαν την καχυποψία των Ευρωπαίων εταίρων μας έναντι της Ελλάδας και τους οδήγησαν σε ακραίες και λαθεμένες αποφάσεις. Με το πέρασμα του χρόνου θα υπάρξουν οι αναγκαίες πολιτικές και οικονομικές αλλαγές, σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, που θα επιτρέψουν μια πιο δημιουργική προσέγγιση του προβλήματος της υπερχρέωσης του ελληνικού Δημοσίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου