Το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού του 2011 που κατέθεσε χθες στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου προκαλεί δικαιολογημένο προβληματισμό. Με τις επιλογές της η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση της πρωτοφανούς κρίσης που αντιμετωπίζουμε, αλλά προγραμματίζει την επιδείνωση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης.
Φαύλος κύκλος
Η κυβέρνηση έχει προγραμματίσει για το 2011 νέα υποχώρηση του ΑΕΠ, κατά 2,6%. Το 2009 είχαμε μια πτώση της τάξης του 2%, το 2010 η υποχώρηση του ΑΕΠ μπορεί να φτάσει και το 4%, ενώ η συνέχεια θα είναι δύσκολη και το 2011. Θα έχουμε δηλαδή στα τέλη του 2011 μία τριετία βαθιάς ύφεσης της ελληνικής οικονομίας, που θα οδηγήσει σε συνολική πτώση του ΑΕΠ κατά περίπου 9%. Βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ προειδοποιούν ότι η ελληνική οικονομία και η κοινωνία δεν αντέχουν τρίτη χρονιά ύφεσης.
Ο προβληματισμός τους δεν επηρεάζει τον κ. Παπανδρέου και τον κ. Παπακωνσταντίνου, οι οποίοι έχουν αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις έναντι της τρόικας.
Ο κατήφορος της οικονομίας συνδυάζεται με την αύξηση των τοκοχρεολυτικών υποχρεώσεών μας και του χρέους του ελληνικού Δημοσίου.
Οι δαπάνες για τόκους θα αυξηθούν το 2011 κατά περίπου 20% σε σχέση με το 2010 και θα φτάσουν στα 15,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Σε ό,τι αφορά το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, το οποίο ο κ. Παπανδρέου παρέλαβε στα 280 δισ. ευρώ, αναμένεται να διαμορφωθεί στα 357,5 δισ. ευρώ στα τέλη του 2011. Ο πρωθυπουργός, ο οποίος κατηγορεί την κυβέρνηση Καραμανλή ότι αύξησε το δανεισμό του ελληνικού Δημοσίου κατά 80 δισ. ευρώ στη διάρκεια της «γαλάζιας» διακυβέρνησης, θα έχει επιτύχει την ισόποση αύξηση του δημόσιου χρέους σε διάστημα μίας διετίας.
Ο συνδυασμός μεγάλης αύξησης του δημόσιου χρέους και μεγάλης και διαρκούς πτώσης του ΑΕΠ οδηγεί σε εκτίναξη του χρέους του ελληνικού Δημοσίου ως ποσοστού επί του ΑΕΠ. Ο κ. Παπανδρέου το παρέλαβε στο 115% του ΑΕΠ, σήμερα βρίσκεται ήδη στο 130% του ΑΕΠ και, σύμφωνα με τις προβλέψεις του προσχεδίου του κρατικού προϋπολογισμού του 2011, θα φτάσει στα τέλη του 2011 στο 154% του ΑΕΠ.
Θυσίες χωρίς ελπίδα
Το μείγμα της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση Παπανδρέου οδηγεί σε θυσίες χωρίς ελπίδα. Εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να πέφτει χωρίς να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας και επιτυχή διαχείριση του δημόσιου χρέους. Μια χώρα που αντιμετωπίστηκε από τις αγορές σαν χρεοκοπημένη όταν το δημόσιο χρέος αντιστοιχούσε στο 110% του ΑΕΠ θα αντιμετωπιστεί ακόμη αυστηρότερα όταν θα απευθυνθεί σε αυτές με ένα δημόσιο χρέος που θα ξεπερνά το 150% του ΑΕΠ.
Το χειρότερο είναι ότι με την οικονομική πολιτική που ακολουθείται οδηγούνται στο περιθώριο ολόκληροι κλάδοι της ελληνικής οικονομίας, χωρίς να υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες για τη δημιουργική επανεκκίνησή τους. Επιπλέον, προκαλείται η κόπωση των πολιτών με την πολιτική που εφαρμόζεται και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Αυτό σημαίνει ότι, όταν το 2012, 2013 ζητήσουν οι εκπρόσωποι της εξουσίας από τον ελληνικό λαό άλλα 6-8 χρόνια ισοπεδωτικής λιτότητας για να επιστρέψει η οικονομία στα επίπεδα του 2008, οι αντιδράσεις των πολιτών θα είναι ανεξέλεγκτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου