Η κυβέρνηση Παπανδρέου βρίσκεται αντιμέτωπη με μία εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Οι πιστωτές του ελληνικού Δημοσίου πιέζουν μέσω της τρόικας για άμεση προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την 3η και την 4η δόση του δανείου των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Από την άλλη πλευρά, οι συνδικαλιστικές και επαγγελματικές οργανώσεις, τα μέλη των οποίων μπορεί να χάσουν ορισμένα κεκτημένα εξαιτίας των διαρθρωτικών αλλαγών που προωθούνται, αντιδρούν με εξαιρετικά δυναμικό τρόπο. Το κυκλοφοριακό χάος που προκλήθηκε χθες στην Αθήνα από τις κινητοποιήσεις εργαζομένων στη συγκοινωνία, τον ΟΣΕ, αλλά και ιδιοκτητών φορτηγών και βυτίων δημόσιας χρήσης συμβολίζει την αδυναμία της ελληνικής κοινωνίας να προχωρήσει «εδώ και τώρα» στις αναγκαίες αλλαγές.
Οι εκπαιδευτικοί
Το χορό της φθινοπωρινής διαμαρτυρίας άνοιξαν οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι δεν δέχονται τον αριθμό των απασχολούμενων δασκάλων και καθηγητών στα δημοτικά, τα γυμνάσια και τα λύκεια. Η Ελλάδα έχει το ρεκόρ δασκάλων και καθηγητών σε σχέση με το μαθητικό πληθυσμό, ο οποίος είναι στάσιμος ή και περιορίζεται με το πέρασμα του χρόνου, αλλά ισχυρές συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών δεν δέχονται οποιαδήποτε αναδιοργάνωση και εντατικοποίηση για να φτάσουμε σε καλύτερο εκπαιδευτικό αποτέλεσμα με μικρότερο κόστος για τους φορολογούμενους.
Σε μια περίοδο κατά την οποία καλούμαστε να περιορίσουμε τις δαπάνες του Δημοσίου και να βελτιώσουμε παράλληλα τη λειτουργία του, η στάση των εκπαιδευτικών στέλνει το λάθος μήνυμα και δημιουργεί αρνητική κοινωνική δυναμική.
ΟΣΕ, αστικές συγκοινωνίες
Η λειτουργία του ΟΣΕ και των αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας στηρίζεται στην ολοένα αυξανόμενη επιδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το μήνυμα της τρόικας είναι απλό. Πρέπει να μειωθούν αυτού του είδους οι επιδοτήσεις σύμφωνα με ένα πολύ αυστηρό χρονοδιάγραμμα, για να ελεγχθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα και να γίνει δυνατή η διαχείριση του τεράστιου χρέους του ελληνικού Δημοσίου.
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του ΟΣΕ και των αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας, οι οποίες ελέγχονται εδώ και δεκαετίες από το ΠΑΣΟΚ, θεωρούν ότι τα μέλη τους έδωσαν ό,τι είχαν να δώσουν με την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού και τον περιορισμό των επιδομάτων και ετοιμάζονται για σκληρούς απεργιακούς αγώνες.
Η κυβερνητική ηγεσία εγγυάται τις θέσεις απασχόλησης των εργαζομένων στον ΟΣΕ και τις αστικές συγκοινωνίες της πρωτεύουσας και απλώς θέλει να «ψαλιδίσει» τις αποδοχές και τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα, για να διευκολυνθεί στη δημοσιονομική διαχείριση και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πιστωτών του ελληνικού Δημοσίου.
Η μετωπική αντιπαράθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη μπορεί να έχει τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Οι κλιμακούμενες διαμαρτυρίες θα θεωρηθούν απόδειξη αδυναμίας προσαρμογής της ελληνικής κοινωνίας στις νέες συνθήκες που δημιούργησε η υπερχρέωση της χώρας μας. Θα μεγαλώσει η κρίση εμπιστοσύνης που εκδηλώνεται διεθνώς σε βάρος της Ελλάδας και οι αγορές θα μας γυρίσουν για ακόμη μία φορά την πλάτη. Παράλληλα, οποιαδήποτε καθυστέρηση στη μείωση των δαπανών και του δημοσιονομικού ελλείμματος μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην εκταμίευση της 3ης ή της 4ης δόσης του δανείου των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Σκληρή συντεχνία
Εμπόδιο στις αναγκαίες αλλαγές στέκονται και οι ιδιοκτήτες βυτιοφόρων και φορτηγών δημόσιας χρήσης. Λένε «όχι» στο άνοιγμα του επαγγέλματος, για να διατηρήσουν τον έλεγχο στον προσδιορισμό του κόστους των μεταφορών, που είναι εξαιρετικά υψηλό και «ροκανίζει» τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας.
Ιδιαίτερα οι ιδιοκτήτες βυτιοφόρων καυσίμων δημόσιας χρήσης έχουν δημιουργήσει τεράστιες περιουσίες εκμεταλλευόμενοι την κυριαρχία τους σε μια κλειστή αγορά. Η κυβέρνηση προσφέρει, σε αναζήτηση συμβιβαστικής λύσης, μια τριετή μεταβατική περίοδο, που θα κάνει ιδιαίτερα ευάλωτη την ελληνική οικονομία στις διεθνείς πιέσεις τα χρόνια που θα κριθεί η δυνατότητά μας να διαχειριστούμε, μεσομακροπρόθεσμα, το δημόσιο χρέος. Οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες καταφεύγουν και σε γενναιόδωρες συμπληρωματικές προσφορές προς τους ιδιοκτήτες βυτίων, φορτηγών δημόσιας χρήσης με απαράδεκτα υψηλό κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό και το κοινωνικό σύνολο.
Τελευταία ευκαιρία
Η κυβέρνηση Παπανδρέου και η ελληνική κοινωνία έχουν μια τελευταία ευκαιρία να βάλουν στη θέση τους συνδικαλιστικές οργανώσεις και συντεχνίες και να επιβάλλουν κάποιου είδους οικονομική τάξη. Εάν επικρατήσουν παραδοσιακές σκέψεις και πρακτικές και εγκλωβιστούμε στη διαχείριση του πολιτικού κόστους και στην εξυπηρέτηση συντεχνιακών συμφερόντων, θα οδηγηθούμε με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία του ελληνικού Δημοσίου και σε μεγάλες οικονομικές και κοινωνικές περιπέτειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου