Μέσα σε διάστημα μερικών μηνών ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Σαμαράς μπόρεσε να αντιμετωπίσει εξαιρετικά σημαντικά πολιτικά και οργανωτικά θέματα της ΝΔ.
Το συνέδριο, όμως, του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι εργασίες του οποίου ξεκινούν σήμερα, αποτελεί μεγάλη ευκαιρία για την αναγκαία αναζήτηση της νέας ΝΔ...
Πρώτες επιτυχίες
Στη διάρκεια των τελευταίων μηνών ο κ. Σαμαράς κατάφερε να ελέγξει την πολιτική πτώση της ΝΔ, την οποία προκάλεσαν τα λάθη της περιόδου Καραμανλή και η μεγάλη εκλογική ήττα. Μπορεί τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων να συνεχίζουν να είναι αρνητικά για τη ΝΔ, όμως γενική είναι η εντύπωση πως ο νέος πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει αρχίσει να επιβάλλει τους δικούς του κανόνες στο πολιτικό παιχνίδι.
Πρώτον, με το δυναμισμό και την ακεραιότητά του μπόρεσε να συσπειρώσει το μεγαλύτερο μέρος του μηχανισμού του κόμματος και της κοινωνικής και εκλογικής του βάσης. Φανταστείτε να ήταν στην ηγεσία της ΝΔ ένα στέλεχος με ηθικές, διαχειριστικές εκκρεμότητες από το παρελθόν ή με άμεση σχέση με τις μεγάλες χαμένες ευκαιρίες της περιόδου Καραμανλή. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μπορούσε να κρατήσει τη ΝΔ ενωμένη.
Δεύτερον, ο κ. Σαμαράς μπόρεσε να αντιμετωπίσει με σχετική άνεση την πολιτική πρόκληση της κ. Μπακογιάννη και γενικότερα όσων είχαν επενδύσει στην πολυδιάσπαση της Κεντροδεξιάς. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ΝΔ είναι και θα παραμείνει ο πολιτικός πόλος γύρω από τον οποίο θα επιτευχθεί, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες, η συσπείρωση της Κεντροδεξιάς.
Τρίτον, ο νέος πρόεδρος της ΝΔ μπόρεσε να απελευθερωθεί, σε συνθήκες πολιτικής και κομματικής κρίσης, από το ιδεολόγημα του μεσαίου χώρου και να επιχειρήσει μία ουσιαστικότερη προσέγγιση στην πολιτική. Δείχνει αποφασισμένος να βάλει τέλος στα ιδεολογικά μασκαρέματα της ελληνικής Κεντροδεξιάς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επιδιώκει κάποιου είδους πολιτική απομόνωση της ΝΔ στο χώρο της Δεξιάς.
Τέταρτον, ο κ. Σαμαράς επιβεβαίωσε ότι είναι ο ηγέτης των μεγάλων αποφάσεων και των ρήξεων αρνούμενος να προσυπογράψει το μνημόνιο, το οποίο δεσμεύει την Ελλάδα σε μία ισοπεδωτική και αντιαναπτυξιακή οικονομική πολιτική. Το δίλημμα χρεοκοπία ή μνημόνιο είναι μία επικοινωνιακή κατασκευή, σχεδιασμένη να απαλλάξει τον κ. Παπανδρέου και τους συνεργάτες του από τις ευθύνες για τη διαπραγμάτευση και τα αποτελέσματά της.
Οι Έλληνες πολιτικοί εκλέγονται και πληρώνονται από τον ελληνικό λαό για να προασπίζονται τα καλώς εννοούμενα συμφέροντά του και όχι για να επικαλούνται γνωστές οικονομικές και δημοσιονομικές δυσκολίες για να δικαιολογήσουν τη διαπραγματευτική αστοχία τους. Έχουμε φτάσει στο σημείο τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που «πανηγύριζαν» για το μνημόνιο να υποκρίνονται ότι δεν είχαν γνώση του περιεχομένου του.
Πέμπτον, ο κ. Σαμαράς με χαρακτηριστική άνεση απαλλάχθηκε από τα λεγόμενα «βαρίδια» της ΝΔ. Απέφυγε να εμπλακεί σε δικαστικές εκκρεμότητες και προχώρησε στη διαγραφή «πολιτικών συμπεριφορών» που έβλαψαν τη ΝΔ και πλήγωσαν τον κόσμο της.
Δεν είναι λίγα αυτά που πέτυχε ο κ. Σαμαράς σε διάστημα μερικών μηνών, δεν εξασφαλίζουν, όμως, από μόνα τους τη μελλοντική επιτυχία της ΝΔ. Υπάρχουν ένα σωρό εκκρεμότητες που πρέπει να αντιμετωπιστούν μετά το συνέδριο, το οποίο αναμένεται να επικυρώσει την εντυπωσιακή αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο εσωτερικό της ΝΔ, που επέβαλε η ίδια η εκλογική και κοινωνική της βάση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου