Πτωχεύουμε γιατί είχαμε τα πάντα!

Τoυ Γιώργου  Λακόπουλου από ΤΑ ΝΕΑ

Η λύση του ελληνικού οικονομικού προβλήματος σε δεκαέξι λέξεις: «Οριστική απομάκρυνση από τις συμπεριφορές,τις νοοτροπίες και τις πολιτικές που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση». Είναι η τελευταία φράση του Γιώργου Προβόπουλου στον πρόλογο της Εκθεσης που συνέταξε η Τράπεζα της Ελλάδος για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας...
Η γενικότητα της διατύπωσης είναι και η δύναμή της ταυτόχρονα. Γιατί- όπως το συνηθίζει άλλωστε ο Προβόπουλος από τότε που ανέλαβε την κεντρική τράπεζα της χώρας- τοποθετεί και το πρόβλημα και τη λύση του πέρα από τους αριθμούς. Στους ανθρώπους! Αν μπορούσε, ενδεχομένως θα παράφραζε τη γνωστή ατάκα του Κέννεντυ: μη ρωτάς τι κάνει η ελληνική οικονομία για σένα, ρώτα τι κάνεις εσύ για την ελληνική οικονομία. Αυτή η προσέγγιση δεν είναι τεχνοκρατική, είναι πολιτική. Υποδηλώνει ότι όλοι μαζί το βουλιάξαμε το καράβι, όλοι μαζί θα το σώσουμε. Αν το σώσουμε. Κάθε χώρα, όπως έχει τους πολιτικούς που της αξίζουν, τους συνδικαλιστές, τους δημοσιογράφους, τους επιχειρηματίες, τα ΜΜΕ, έτσι έχει και το δημοσιονομικό προφίλ που της αξίζει. Πίσω από τους αριθμούς υπάρχει το ανάγλυφο της κοινωνίας της. Οι Έλληνες βάζουν και σ΄ αυτό τη σφραγίδα της αντινομίας τους. Στη χρεοκοπία και την οικονομική κατάρρευση δεν φτάσαμε γιατί μας έλειψαν οι πόροι και οι ευκαιρίες. Αντίθετα, τα τελευταία τριάντα χρόνια η χώρα υπερενισχύθηκε με κονδύλια. Και τα επιμέρους συστήματά της που τώρα καταρρέουν- Υγεία, Εκπαίδευση, Διοίκηση, Πρόνοια, Γεωργία κ.λπ.- υπερχρηματοδοτήθηκαν. Και... γι΄ αυτό καταρρέουν. Δεν υπάρχει άλλη οικονομία στον πλανήτη που καταστράφηκε λόγω εισροής πόρων. Πτωχεύουμε γιατί είχαμε τα πάντα. Αν η Ελλάδα ήταν φιγούρα του ελληνικού κινηματογράφου, θα ήταν ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ως... Λάζαρος Χατζηφλόκας! Πίσω από την οικονομική διαχείριση που απέληξε σε χρέη και ελλείμματα υπάρχουν οι πηγές της κακοδαιμονίας που επισημαίνει- περισσότερο με ουμανιστική διάθεση, παρά με οικονομολογική υπεροψία- ο κεντρικός τραπεζίτης: συμπεριφορές, νοοτροπίες, πολιτικές! Το ένα τροφοδοτούσε το άλλο και όλα μαζί το πολιτικό κλίμα που άνοιγε ανέμελα τη λεωφόρο της καταστροφής. Όλα έγιναν με τη συγκατάθεση της πιο ευτυχισμένης κοινής γνώμης της Ευρώπης! Οι κυβερνήσεις που διάλεγαν τον εύκολο δρόμο είχαν μαζί τους την πλειοψηφία του λαού. Αλλά αγνοούσαν αυτό που έλεγε ο θρυλικός Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ: «Στα οικονομικά η πλειοψηφία είναι πάντα λάθος».