Του Στέλιου Φούντογλου Ήταν εκείνες οι όμορφες εποχές του 2000 – 2009, η χρυσή εννιαετία για πολλούς που οι μισθοί ήταν στα ύψη και το κάθε νοικοκυριό είχε ένα δάνειο στην άκρη για να του θυμίζει τις υποχρεώσεις του. Τα τηλέφωνα χτυπούσαν συνεχώς... Στην απέναντι γραμμή, συνήθως, μια γοητευτική γυναικεία φωνή σε καλημέριζε με αυτό τον πλανευτικό τρόπο που μόνο το γυναικείο φύλλο γνωρίζει και σου πρόσφερε τραπεζικές υπέρ προσφορές. Τα γνωστά σε όλους «εμβάσματα» από τον Αϊ Βασίλη της τοκογλυφίας.
Ήταν καλές και ελκυστικές εκείνες οι προσφορές, δεν μπορούσες να αντισταθείς στο πειρασμό της πολυτέλειας. Στο κάτω κάτω της γραφής όλοι την δικαιούμαστε και όλοι θέλουμε να την ζήσουμε... Η πολυτέλεια αυτή είχε ως αποτέλεσμα το πορτοφόλι να είναι γεμάτο πιστωτικές κάρτες και χαρτάκια από τραπεζικές συναλλαγές. Ο καιρός περνούσε και τα τηλέφωνα γινόντουσαν ενοχλητικά και συνεχή. Κάποιοι απέτυχαν και πρέπει να πληρώσεις....
Ο καλός πολίτης έχει καθυστερήσει τις «αναθεματισμένες δόσεις» που γίνονται μοναδική συντροφιά στην καθημερινότητά του. Δεν βγαίνει ο προϋπολογισμός, κάτι κάναμε λάθος. Τα τηλέφωνα πολλαπλασιάζονται και η φωνή έχει γίνει κρύα και απειλητική!!!Είναι αυτές οι εισπρακτικές εταιρίες που σε κάνουν όποτε κατεβάσεις το ακουστικό από τα χέρια να σκεφτείς....
Σε τρομοκρατούν. Αλλιώς τα είχες υπολογίσει. Ο μισθός δεν φτάνει μετά και τις περικοπές να ανταπεξέλθεις. Στο στόχαστρο οι δημόσιοι υπάλληλοι, ιδιώτες, επιχειρηματίες ακόμα και άνεργοι.... Ο μισθός και οι εισπράξεις μειώθηκαν αλλά οι δόσεις και οι καρτούλες παραμένουν.
Τα τηλέφωνα γίνονται πιεστικά και αγχώνεσαι, θολώνει το μυαλό σου. «Έχω παιδιά να ζήσω» και το στόμα σου ψελλίζει... «Θα μου πάρουν το σπίτι για μια κάρτα» φωνάζεις αλλά κανείς δεν σε ακούει....
Στο τηλέφωνο το Νομικό τμήμα της τράπεζας....
-Εάν δεν πληρώσετε μέχρι τέλος του μήνα η τράπεζα είναι στην δυσάρεστη θέση να σας κατασχέσει το σπιτάκι σας....
-Μου έκοψαν το μισθό δεν φτάνουν τα λεφτά, μειώστε το δάνειο όπως μου μείωσαν κι εμένα το μισθό!!!!
Και η γραμμή νεκρώνει και το τηλέφωνο κλείνει και εσύ αναπολείς την όμορφη εννιαετία...
Τα πήραν τα λεφτά οι τράπεζες για να «ξελασπώσουν» ξεχνώντας πως το χρήμα πρέπει να κινηθεί στην αγορά. Τα δάνεια κοπήκαν, άρα κοπήκαν και τα όνειρα. Πάντα στηρίζαμε τα όνειρά μας στην τραπεζική βοήθεια. Να πάρουμε ένα δάνειο για να φτιάξουμε την ζωή μας. Κάπως θα το ξεπληρώναμε, με υπομονή και σχεδιασμό....
Μας έμαθαν να ζούμε με δανεικό χρήμα όπως πορεύονταν και το Ελληνικό κράτος όλα αυτά τα χρόνια... Τα δανεικά ήταν η χαρά μας, οι ανεπανάληπτες στιγμές, συντροφιά με το καινούργιο αυτοκίνητο, το καινούργιο σπίτι, τις μαγευτικές διακοπές που πριν λίγα χρόνια απολάμβανες αυστηρά μόνο μέσω διαδικτύου και μιας πετυχημένης επιχείρησης....
Η λύση είναι απλή. Πάντα ήταν απλή απλώς εμείς περιπλέκαμε τα πράγματα!!! Με αυτές τις μειώσεις σε συντάξεις, μισθούς και εφάπαξ και με την ανεργία και την ύφεση στα ύψη κανένα δάνειο δεν θα αποπληρωθεί από κανένα νοικοκυριό. Κοιτώντας το χρέος της χώρας και την ανικανότητα μείωσης ή ακόμα και διαγραφής, ο νοικοκύρης δεν θα βάλει το χέρι του σε μια άδεια τσέπη...
Η λογική φωνάζει «κουρέψτε τα δάνεια όπως κουρέψατε τους μισθούς με τόση ευκολία». Οι δικαστικές αίθουσες θα γεμίσουν από αγανακτισμένους πολίτες να διεκδικούν το λογικό και το δίκαιο... Την μείωση του δανείου!!!
Οι εποχές άλλαξαν, η οικονομία άλλαξε και η φτώχεια δυστυχώς κοντοζυγώνει και το πρόβλημα δεν λύνεται από τις άδειες τσέπες...
Ο κόσμος περιμένει τα αυτονόητα για ακόμα μια φορά...
Εις το επανιδείν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου