Της Μάρθας Κορινθίου από το ethnos.gr
Ημερολόγια, γράμματα, φωτογραφίες, προσωπικά αντικείμενα θα βρεθεί τρόπος να ξεκαθαριστούν. Τι γίνεται, όμως, με όλο αυτό το υλικό που ο αποθανών έχει ανεβάσει στο ίντερνετ;
Οι ψηφιακές υπάρξεις μας είναι αξιοσέβαστες σε όγκο: Πέντε δις εικόνες στο Flickr, εκατοντάδες χιλιάδες βίντεο που ανεβαίνουν κάθε μέρα στο You Tube, 20 εκατομμύρια blogs, 500 εκατομμύρια προφίλ στο Facebook, 2 δις tweets κάθε μήνα. Αν προσθέσει κανείς και τα avatars σε παιχνίδια όπως το Second Life, παίρνει μια εικόνα αυτού του κυκεώνα.
Ωστόσο, κάθε χρόνο, στην Αμερική μόνον, αποβιώνουν 375.000 χρήστες του Facebook. Μπρρρ! Ακόμα και στο Facebook πεθαίνουν οι άνθρωποι. Από την άλλη, μια νέα αχόρταγη αγορά ανοίγεται. Και οι εταιρείες που προσφέρουν υπηρεσίες διαχείρισης της μετά θάνατον ψηφιακής μας ζωής αυξάνονται και πληθύνονται.
Για παράδειγμα, υπάρχει η LegacyLocker.com και η Εntrustet.com, που αναλαμβάνoυν να μεταβιβάσουν τους κωδικούς πρόσβασης των Facebook, Flickr, Τwitter σε μέλη της οικογένειας σε περίπτωση που ο χρήστης τους αποχαιρετήσει τα εγκόσμια.
Υπάρχει επίσης και το VirtualEternity.com, της εταιρείας Ιntellitar, που αναλαμβάνει να επεξεργαστεί τα στοιχεία που έχει συλλέξει από ένα χρήστη (βίντεο, φωτογραφίες, αρχεία ήχου, κείμενα) και να δημιουργήσει ένα avatar που θα ζήσει αιώνια. Στο Lifenaut.com, πάλι, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα Mindfile: Ενα είδος backup της προσωπικότητάς σας στο οποίο θα μπορούν να έχουν πρόσβαση οι φίλοι σας αλλά και οι επόμενες γενιές.
Υπάρχει ακόμα και το Deathswitch.com, το οποίο κάθε τόσο ζητάει από το χρήστη έναν κωδικό πρόσβασης για να βεβαιωθεί ότι ζει.
Αν εκείνος δεν απαντήσει, το αυτόματο αυτό σύστημα έπειτα από αρκετές προσπάθειες θεωρεί το χρήστη αποθανόντα και αναλαμβάνει πλέον να εκτελέσει τις εντολές του: Να αποκαλύψει κάποιο μυστικό, να δώσει πληροφορίες για τραπεζικούς λογαριασμούς ή να στείλει μήνυμα σε φίλους με τα τελευταία του λόγια. Ανατριχιαστικό;
Μετά θάνατον, πάντως, οι επιλογές είναι πολλές. Κάποιος μπορεί να θέλει να προσλάβει έναν «ψηφιακό εκτελεστή», που θα αναλάβει να εξοντώσει τα απομεινάρια της ζωής του από το ίντερνετ. Αλλος ίσως επιθυμεί να αφήσει μια ηχώ ?θα του άρεσε το blog του να συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς αυτόν. Αλλος έχει μια μυστική ζωή στο ίντερνετ, η οποία θα προτιμούσε να «αποτεφρωθεί» όταν εκείνος δεν είναι πια εδώ.
Το σίγουρο είναι ότι κανείς δεν θα ήθελε ένα λογαριασμό στο Facebook γεμάτο συγκινητικά μηνύματα και συνταρακτικά τραγούδια, και στο πλάι διαφημίσεις για φτηνές μπότες UGG. Eίναι σαν να βρίσκεις ένα διαφημιστικό φυλλάδιο για χαλιά στα λουλούδια ενός τάφου!
Ημερολόγια, γράμματα, φωτογραφίες, προσωπικά αντικείμενα θα βρεθεί τρόπος να ξεκαθαριστούν. Τι γίνεται, όμως, με όλο αυτό το υλικό που ο αποθανών έχει ανεβάσει στο ίντερνετ;
Οι ψηφιακές υπάρξεις μας είναι αξιοσέβαστες σε όγκο: Πέντε δις εικόνες στο Flickr, εκατοντάδες χιλιάδες βίντεο που ανεβαίνουν κάθε μέρα στο You Tube, 20 εκατομμύρια blogs, 500 εκατομμύρια προφίλ στο Facebook, 2 δις tweets κάθε μήνα. Αν προσθέσει κανείς και τα avatars σε παιχνίδια όπως το Second Life, παίρνει μια εικόνα αυτού του κυκεώνα.
Ωστόσο, κάθε χρόνο, στην Αμερική μόνον, αποβιώνουν 375.000 χρήστες του Facebook. Μπρρρ! Ακόμα και στο Facebook πεθαίνουν οι άνθρωποι. Από την άλλη, μια νέα αχόρταγη αγορά ανοίγεται. Και οι εταιρείες που προσφέρουν υπηρεσίες διαχείρισης της μετά θάνατον ψηφιακής μας ζωής αυξάνονται και πληθύνονται.
Για παράδειγμα, υπάρχει η LegacyLocker.com και η Εntrustet.com, που αναλαμβάνoυν να μεταβιβάσουν τους κωδικούς πρόσβασης των Facebook, Flickr, Τwitter σε μέλη της οικογένειας σε περίπτωση που ο χρήστης τους αποχαιρετήσει τα εγκόσμια.
Υπάρχει επίσης και το VirtualEternity.com, της εταιρείας Ιntellitar, που αναλαμβάνει να επεξεργαστεί τα στοιχεία που έχει συλλέξει από ένα χρήστη (βίντεο, φωτογραφίες, αρχεία ήχου, κείμενα) και να δημιουργήσει ένα avatar που θα ζήσει αιώνια. Στο Lifenaut.com, πάλι, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα Mindfile: Ενα είδος backup της προσωπικότητάς σας στο οποίο θα μπορούν να έχουν πρόσβαση οι φίλοι σας αλλά και οι επόμενες γενιές.
Υπάρχει ακόμα και το Deathswitch.com, το οποίο κάθε τόσο ζητάει από το χρήστη έναν κωδικό πρόσβασης για να βεβαιωθεί ότι ζει.
Αν εκείνος δεν απαντήσει, το αυτόματο αυτό σύστημα έπειτα από αρκετές προσπάθειες θεωρεί το χρήστη αποθανόντα και αναλαμβάνει πλέον να εκτελέσει τις εντολές του: Να αποκαλύψει κάποιο μυστικό, να δώσει πληροφορίες για τραπεζικούς λογαριασμούς ή να στείλει μήνυμα σε φίλους με τα τελευταία του λόγια. Ανατριχιαστικό;
Μετά θάνατον, πάντως, οι επιλογές είναι πολλές. Κάποιος μπορεί να θέλει να προσλάβει έναν «ψηφιακό εκτελεστή», που θα αναλάβει να εξοντώσει τα απομεινάρια της ζωής του από το ίντερνετ. Αλλος ίσως επιθυμεί να αφήσει μια ηχώ ?θα του άρεσε το blog του να συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς αυτόν. Αλλος έχει μια μυστική ζωή στο ίντερνετ, η οποία θα προτιμούσε να «αποτεφρωθεί» όταν εκείνος δεν είναι πια εδώ.
Το σίγουρο είναι ότι κανείς δεν θα ήθελε ένα λογαριασμό στο Facebook γεμάτο συγκινητικά μηνύματα και συνταρακτικά τραγούδια, και στο πλάι διαφημίσεις για φτηνές μπότες UGG. Eίναι σαν να βρίσκεις ένα διαφημιστικό φυλλάδιο για χαλιά στα λουλούδια ενός τάφου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου