Εξορίζοντας τους νέους

Δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα κύμα μετανάστευσης προς το εξωτερικό. Στις αρχές του αιώνα έφυγαν χιλιάδες Έλληνες για να αναζητήσουν την τύχη τους στην Αμερική και την Αυστραλία. Μερικές δεκαετίες αργότερα, η Γερμανία έγινε το μεγαλύτερο κράτος υποδοχής συμπατριωτών μας...
Σήμερα, η Ελλάδα στέκεται στο μεταίχμιο μιας καινούριας μεταναστευτικής τάσης, αυτή τη φορά από τη νέα γενιά, η οποία έχει να επιδείξει σοβαρές σπουδές και ευρύ επιστημονικό πεδίο δράσης.


Αν και δεν αποτελεί μόνον εγχώριο φαινόμενο, τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που αφορούν τους Έλληνες είναι ανησυχητικά, διότι η χώρα μας δεν έχει περιθώρια απώλειας πνευματικού δυναμικού. Δυστυχώς, όμως, η κυβέρνηση εθελοτυφλεί και αντί να ενισχύει την είσοδο των νέων στον επαγγελματικό στίβο με στοχευμένη πολιτική και πρακτικά κίνητρα, τους κόβει τα φτερά ανακοινώνοντας μεικτές απολαβές 592 ευρώ το μήνα για τους νεοεισερχόμενους.

Οι οικονομικές απολαβές είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος για τον οποίο οι νέοι μας θα αποφασίσουν αν θα μείνουν ή θα φύγουν εκτός συνόρων. Όμως δεν είναι ο μοναδικός. Αν εξέλειπε η αναξιοκρατία και οι νέοι μπορούσαν και πάλι να πιστέψουν πως θα εξελιχθούν ανάλογα με τα προσόντα τους και όχι τις πολιτικές γνωριμίες τους, τότε όλα θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά.

Η επανάκτηση της χαμένης εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος δεν απαιτεί χρήματα, αλλά γενναίες πολιτικές αποφάσεις.
Η ιστορία της νεοελληνικής μετανάστευσης έχει να επιδείξει ουκ ολίγες λυπηρές σελίδες. Ας θυμηθούν, λοιπόν, όσοι αποφασίζουν πως όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται, επιστρέφει μόνον ως φάρσα ή ως τραγωδία.

πηγή-apogevmatini.gr