Περί Αλογοσκούφη και άλλων τινών

Του Γιώργου Λακόπουλου από το protagon.gr

Στην αρχαία Ρώμη εάν ο αυτοκράτορας δεν συγκατένευε στην εξόντωση όσων υπήρχαν στην αρένα με τα θηρία, το πλήθος ούρλιαζε- ήθελε αίμα. Το βλέπουμε να συμβαίνει και στις μέρες μας. Όποιος πέφτει στη μιντιακή αρένα πρέπει να κατασπαραχθεί μέχρι το τέλος. Χωρίς δικαίωμα λόγου και χωρίς κανόνες. Ένας από αυτούς είναι ο Γιώργος Αλογοσκούφης, που δέχεται τον λίθο του αναθέματος, ως υπουργός Οικονομίας των κυβερνήσεων της ΝΔ. Κανείς δεν θέλει να ρωτήσει: μήπως λιθοβολούμε λάθος άνθρωπο, για λάθος λόγους; Ο Αλογοσκούφης υπήρξε διαπρεπής οικονομολόγος και ευπρεπής πολιτικός. Ως υπουργός μπορεί να κριθεί από τον συνολικό απολογισμό της παρουσίας του. Η αποκλειστική σύνδεσή του με την οικονομία που παρέδωσε η ΝΔ θέλει ψύχραιμη συζήτηση. Το 2004 ανέλαβε να διεκπεραιώσει την απαίτηση της...
«Γιούροστατ» να επαναμετρηθούν τα δημοσιονομικά της Ελλάδας. Για την αξιοπιστία των οποίων η Κομισιόν, δια του τότε επιτρόπου Πέτρο Σόλμπες, είχε διατυπώσει από το 2003 αμφιβολίες. Η απογραφή απέληξε σε αναθεώρηση του ελλείμματος – και του χρέους- προς τα πάνω και η χώρα μπήκε σε επιτήρηση, όπως προβλέπεται. Ο Αλογοσκούφης διεκπεραίωσε ευέλικτα αυτή τη διαδικασία και η χώρα βγήκε από την επιτήρηση το 2007. Τα πράγματα χάλασαν από εκεί και πέρα; Όχι. Είχαν χαλάσει και προηγουμένως. Η κυβέρνηση της ΝΔ -με πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή και άρχοντα στο οικονομικό επιτελείο τον Αλογοσκούφη- ενώ βρήκε προβληματικό δημοσιονομικό τοπίο και δεσμεύθηκε να το αποκαταστήσει, επέλεξε τη μεσοβέζικη πολιτική της «ήπιας προσαρμογής». Ήταν λίγο ήπια και λίγο προσαρμογή και τελικά δεν ωφέλησε κανένα. Στην πρώτη δυσκολία η ελληνική Οικονομία ήταν έτοιμη να τινάξει τα πέταλα. Ο Αλογοσκούφης το κατάλαβε και πίσω από τη ρητορική για την «θωρακισμένη οικονομία» -που είχε προφανώς ψυχολογικές επιδιώξεις- εισηγήθηκε μέτρα και παρεμβάσεις, για να συντηρηθούν να δημοσιονομικά δεδομένα. Οι περισσότερες δεν έγιναν δεκτές και όσες έγιναν ακυρώθηκαν αργότερα. Ο λόγος ήταν προφανής: η ΝΔ έπρεπε να κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Και δεν μπορούσε να πάρει μη δημοφιλή μέτρα. Ήταν απόφαση του τότε πρωθυπουργού. Εδώ είναι η ευθύνη του Αλογοσκούφη. Αντί να υποβάλει την παραίτησή του, όπως έκανε το 1997 ο Σημίτης, υποτάχθηκε στην γραμμή που χάραξε η κυβέρνηση για να ψηφοθηρήσει. Έτσι όταν φτάσαμε στο 2008, με την κρίση να θερίζει και την ελληνική Οικονομία  να ξεκουρδίζεται, ο πρώτος που την πλήρωσε ήταν ο Αλογοσκούφης. Και έχασε τη θέση του και είδε τις δημοσιονομικές προβλέψεις του για το 2008 να τινάζονται στον αέρα.
Ότι έφτασαν τα δημοσιονομικά της χώρας εκεί που έφτασαν το 2009 - με δύο εκλογικές αναμετρήσεις και με τη ΝΔ να τα δίνει όλα για να διασωθεί – δεν εκπλήσσει κανέναν. Από τη στιγμή που κυριάρχησε το κομματικό κριτήριο αποδιαρθρώθηκαν λειτουργίες, ηθικοί κανόνες και οικονομικοί σχεδιασμοί. Αλλά το βασικό λάθος έγινε το καλοκαίρι του 2007, όταν δεν υπήρξαν μέτρα. Και το έκανε η κυβέρνηση, ως κυβέρνηση στο σύνολο της. Δηλαδή ως πρωθυπουργός ο Καραμανλής. Ο Αλογοσκούφης ευθύνεται γιατί δέχθηκε να εφαρμόσει άλλη πολιτική από εκείνη που πρότεινε ο ίδιος. Και γιατί στη συνέχεια υποτάχθηκε σ' ένα νέο οικονομικό επιτελείο στο οποίο δεν υπήρξε κανένας οικονομολόγος! Ακολούθησαν όσα ακολούθησαν. Σήμερα ο Αλογοσκούφης- εκτός πολιτικής πλέον- παίρνει την ευθύνη και δηλώνει δημοσίως τι παίχθηκε εκείνη την εποχή. Φωτογραφίζει αυτούς που επηρέασαν τον Πρωθυπουργό και μεταθέτει στον ίδιο τον Καραμανλή την ευθύνη που του ανήκει. Λέει επωνύμως τη γνώμη του. Θα πουν και οι άλλοι τη δική τους; Ποιος έχει δίκιο θα το δούμε. Αλλά να το δούμε ψύχραιμα και με επιχειρήματα. Όχι οχληδόν...

πηγή-protagon.gr