Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

ΑΠΟΨΗ

Δευτέρα και οι ενημερωτικές εκπομπές έχουν την τιμητική τους.

Άραγε ενημερωνόμαστε;

Η σύσταση μιας εκπομπής συζήτησης έχει ως εκκίνηση  την πρόσκληση προσώπων που απασχολούν την επικαιρότητα, εκ μέρους του οικοδεσπότη-δημοσιογράφου για την σκιαγράφηση θεμάτων που κεντρίζουν το ενδιαφέρον μεγάλου ποσοστού της κοινής γνώμης. Στο παρελθόν καλεσμένοι αυτών των εκπομπών ήταν επιστήμονες και ειδικοί σε κάποια θέματα οι οποίες εκπομπές αποκαλούνταν εκπομπές λόγου. Στις αρχές της γέννησης της ιδιωτικής τηλεόρασης τις αποκαλούσαμε εκπομπές συζητήσεων. Αργότερα talk show και στη συνέχεια μετά την περίοδο 92-93 τις κατατάσσουμε σε ενημερωτικές, πολιτικές και κοινωνικές .Οι συντελεστές των πολιτικών εκπομπών στην αγωνία τους να διατηρήσουν και να αυξήσουν τα ποσοστά τηλεθέασης προσκαλούν ανθρώπους με φωτογένεια με εκρηκτικό ταμπεραμέντο όχι άτομα απαραίτητα άξια λόγου όσο αυτά που κερδίζουν τις εντυπώσεις, με εκτόπισμα και υπερβολικές δόσεις προσωπικότητας. Στην ελληνική τηλεόραση υπάρχουν αρκετές εκπομπές συζητήσεων “talk shows”. Σε κάθε κανάλι δεσπόζει και μια τέτοια εκπομπή όπου ο τηλεθεατής καταλαβαίνει την πολιτική γραμμή που ακολουθεί το εκάστοτε κανάλι (όπως ακριβώς και το κύριο άρθρο για μια εφημερίδα). Σε αυτές τις εκπομπές, βλέπουμε ότι οι συζητήσεις που διεξάγονται γίνονται μόνο για τις εντυπώσεις και για να μετατρέψουν μια ουσιώδη πολιτική συζήτηση σε συζήτηση αντιπαραθέσεων καφενείου. Ουσιαστικά μεταφέρονται οι πολιτικές κόντρες του Κοινοβουλίου στο γυαλί, και οι τηλεθεατές υποδύονται τον ρόλο των βουλευτών, Υπουργών κ.λπ. Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει η διάθεση της ενημέρωσης των πολιτών για τα επίκαιρα θέματα καθώς αναδεικνύονται μόνο κουραστικοί μονόλογοι και χάνεται η ομορφιά του διαλόγου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου