Με λίγη φαντασία γίνεται μπλε….

Είναι αυτός ο «κάβουρας» του Ιπποκράτη που απρόοπτα χτυπάει την πόρτα σου…

Του Στέλιου Φούντογλου

Για έναν έλεγχο ρουτίνας και ξεκινάμε…

Η πόρτα του ιατρείου κατά την έξοδο κλείνει και οι σκέψεις μετρημένες και αφηρημένες.  Προσπαθείς να συνειδητοποιήσεις τι συμβαίνει.  Μια γρήγορη ανασκόπηση της ζωής σου περνάει από μπροστά σου χωρίς να το θέλεις… Το επιβάλλει η ασθένεια!!! Κατεβαίνεις τις σκάλες και τα πόδια σου τρέμουν από το άγχος και τον φόβο των συνεπειών που εμφανίστηκαν μπροστά σου… 

Στην έξοδο της πολυκατοικίας η σκέψη επικεντρώνεται στους δικούς σου ανθρώπους. Τα πρώτα βήματα καθοδόν για το σπίτι βαραίνουν. Το πρόσωπο μένει να κοιτάει χαμένο, οι ήχοι της πόλης βουβοί και ανούσιοι.

Η εξέταση έδειξε καρκίνο. Ο γιατρός είναι καθησυχαστικός μα γνωρίζει και δεν μιλάει…

-Βιοψία, την άλλη εβδομάδα θα μπούμε χειρουργείο…

Απελπιστική η διαρροή εγκεφάλων από την Ελλάδα

«........Καθώς οι ουρές των άνεργων Ελλήνων πληθαίνουν, όλο και περισσότεροι νέοι μεταναστεύουν στο εξωτερικό.

Οι έξοδοι με φίλους γίνονται όλο και πιο δύσκολοι για μένα. Οι φίλοι μου δραπετεύουν από την Ελλάδα ένας προς ένας, και την επόμενη φορά είναι πιο πιθανό να βρεθούμε για μία μπύρα στο Trafalgar's Square του Λονδίνου παρά στην πλατεία Αριστοτέλους στην Θεσσαλονίκη.

Τις τελευταίες δυο βδομάδες είδα δυο από τους καλύτερους φίλους μου να γίνονται μόνιμοι κάτοικοι Λονδίνου, αφήνοντας πίσω συντρόφους και παιδιά για να δουλέψουν στην Βρετανική πρωτεύουσα, και να δραπετεύουν από την "εργασιακή γη του πουθενά", αυτό στο οποίο έχει μετατραπεί η Ελλάδα λόγω της κρίσης.