Ας μιλήσουν οι πέτρες...

Του Στέλιου Φούντογλου | sfountoglou@gmail.com

Και ναι, κάποιοι άνθρωποι στη δύσμοιρη την χώρα μας έχουν πραγματική ανάγκη.... Όχι αγαπημένε μου αναγνώστη δεν αναφέρομαι στους χαμηλόμισθους και τους συνταξιούχους, ούτε στους χιλιάδες ανέργους!!! Είναι μια παρεούλα 117 ατόμων που τόσα χρόνια ζούσαν στο περιθώριο, στην εξαθλίωση. Πάλευαν για το μεροκάματο, για μια αξιοπρεπή σύνταξη!!! Είναι βαρύ και δύσκολο το μεροκάματο πώς να το κάνουμε!!!!

Τραγελαφικό και προκλητικό μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς το θέμα που έχει προκύψει με τους 117 πρώην βουλευτές που διεκδικούν αναδρομικά εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

-Σύντροφε 170.000 ευρώ είναι καλά;

-Mπα, εγώ θα ζητήσω και χρηματική ικανοποίηση ύψους 10.000 ευρώ για ηθική βλάβη!!!!

Βλέπετε, αυτή η παρεούλα μεταξύ αυτών και ηχηρά ονόματα πρώην βουλευτών που κυριάρχησαν για μεγάλα χρονικό διάστημα στην πολιτική σκηνή της χώρας, διαδραματίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις του τόπου, αποδεικνύει ακράδαντα την πραγματική ιδιότητα του έλληνα βουλευτή...

-Μπορείς να μου πεις γιατί πληρώνω τόσα πολλά στο κράτος;

-Μα φυσικά για τον πολυαγαπημένο μας βουλευτή!!!!

Μετά από μια χλιδάτη ζωή και χρηματικές απολαβές που αγγίζουν τα όρια της τρέλας, αυτή η καταπονημένη παρεούλα θυμήθηκε ότι η «μαμά πατρίδα» της χρωστάει κι άλλα.
Εντάξει, είμαι ισοπεδωτικός θα μου πείτε, αλλά τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Μπορεί να μην φταίνε και οι 300 αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι η προκλητικότητα έχει και τα όριά της...

-Σύντροφε και εσύ στον ΟΑΕΔ;

-Το επίδομα ανεργίας ήρθα να πάρω για τα φουκαριάρικα τα παιδιά μου!!!!

Ε ναι λοιπόν πεινάνε και οι βουλευτές σε αυτή την χώρα όσο και αν σας φαίνεται περίεργο. Μαζί θα ζητιανεύουμε στους δρόμους και θα κοιμόμαστε στα παγκάκια.

Ας ενημερώσει επιτέλους κάποιος την παρεούλα, ότι το αξίωμα του βουλευτή δεν είναι επάγγελμα αλλά λειτούργημα... Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιοι αξιώνουν υπέρογκες χρηματικές απολαβές όταν ο δείκτης της ανεργίας έχει πάρει φωτιά, όταν παιδικές ψυχές λιποθυμούν στα σχολικά έδρανα, όταν η λέξη φτώχια ηχεί όσο ποτέ άλλοτε στα αυτιά μας, όταν νοικοκυριά παλεύουν για τα αυτονόητα, για ένα κομμάτι ψωμί...

-Μπαμπά πεινάω!!!!

-Πρώτα οι βουλευτές και μετά εμείς παιδί μου...

Κάποια στιγμή οι πέτρες θα σηκωθούν, θα είναι βαριές, γεμάτες πόνο και οργή, γεμάτες από φωνές απόγνωσης......

Εις το επανιδείν.....